Tim Wellens eindwinnaar in Bessèges

Tim Wellens (bovenstaande foto Jean-Pierre Verstraete; onderstaande foto Erik Westerlinck) heeft zijn naam op de erelijst van de Ster van Bessèges gebeiteld. Hij eindigde vierde in de afsluitende tijdrit, die werd gewonnen door de wereldkampioen in dat onderdeel, Filippo Ganna. (Sporza)

Tim Wellens (Sint-Truiden, 10 mei 1991) is een Belgisch wielrenner die anno 2017 rijdt voor Lotto Soudal. Hij is de zoon van Leo Wellens en neef van voormalige wielrenners Paul Wellens en Johan Wellens en van professioneel basketbalspeler Hans Vanwijn.
In de jeugdcategorieën combineerde Wellens het wegwielrennen met het mountainbiken. Zo werd hij in 2007 tijdens het Belgisch kampioenschap voor nieuwelingen te Ottignies derde, enkel Sean De Bie en Ruben Scheire waren sneller. Een jaar later in Malmedy wist hij het BK te winnen. Maar ook op de weg boekte hij resultaten. Zo won hij als junior Classique des Alpes, een klimwedstrijd waar hij Warren Barguil en Zico Waeytens te snel af was, met deze zege trad hij in de voetsporen van renners als Marc de Maar en Johan Le Bon. Daarnaast won hij ook nog ritten in Liège-La Gleize en de Tour of Istria in Kroatië. In 2010 zette hij de stap naar de beloften. In zijn beloftenperiode behaalde hij ereplaatsen in onder andere Tour des Pays de Savoie, de Ronde van Toscane en de Ronde van de Toekomst.
In juli 2012 werd hij prof en tekende een contract van 2,5 jaar bij Lotto-Belisol nadat hij het voorgaande half jaar al voor hun beloftenteam reed. Hij liet voor het eerst van zich spreken tijdens de Ronde van Peking, waar hij op 4 seconden tweede werd in het jongerenklassement achter Rafał Majka. 2014 was het jaar van zijn doorbraak. In de Ronde van Italië koerste hij aanvallend hetgeen hem twee tweede plaatsten opleverde in de 6de en 17de etappe, een negende plaats in de klimtijdrit en een vierde plaats in het bergklassement. Wellens werd daarna tweede in het BK tijdrijden en tweede in de Ster ZLM Toer.
In de Eneco Tour viel hij in de mini Luik-Bastenaken-Luik aan op veertien kilometer van La Redoute. Wellens won de etappe met 50 seconden voorsprong waardoor hij ook de leiderstrui bemachtigde. Wellens verdedigde zijn leiderstrui tot het einde en werd zo de eerste Belgische winnaar van de Eneco Tour ooit. Ook in de Ronde van Lombardije viel hij op. Na een aanval op de Madonna del Ghisallo zou hij uiteindelijk als 4de eindigen.
2015 begon goed voor Wellens. In de Trofeo Serra de Tramuntana moest hij enkel Alejandro Valverde voor zich dulden en in Parijs-Nice eindigde hij als 10e. Het voorjaar van Wellens werd gedocumenteerd in de driedelige televisiereeks Jonge benen van productiehuis De chinezen. Na een voorjaar zonder echte uitschieters, wou Wellens schitteren in de Ronde van Frankrijk, maar hier behaalde hij niet het verhoopte succes. In het najaar presteerde hij opnieuw goed in de Eneco Tour, door net als in 2014 solo de zege te pakken in de Ardennenetappe en zo de basis te leggen voor zijn tweede opeenvolgende eindwinst. Daarna volgde nog een World Touroverwinning: de Grote Prijs van Montreal.
In het voorjaar van 2016 wist Wellens de laatste rit van Parijs-Nice te winnen. Ook in de Ronde van Italië pikte hij een ritzege mee. Na zijn ietwat teleurstellende eerste Ronde van Frankrijk, besloot Wellens zijn zomer anders in te delen, en ditmaal deel te nemen aan de Ronde van Polen in plaats van de Tour. In deze Ronde van Polen wist Wellens de vijfde etappe onder slechte weersomstandigheden te winnen, waarmee hij meteen ook de leiderstrui overnam van Fernando Gaviria. Wellens wist de eerste plaats in het algemene klassement vast te houden en won zo zijn derde rittenwedstrijd bij de profs. (Wikipedia)

In 2017 kende Wellens een goede seizoensstart met overwinningen in Spanje in de Challenge Mallorca en Ruta del Sol. In de voorjaarsklassiekers deed Wellens echter niet mee om de prijzen. Vervolgens stond zijn seizoen in het teken van zijn tweede Ronde van Frankrijk. Deze liep echter uit op een deceptie. Na de dag ervoor al op grote achterstand als laatste binnen te zijn gekomen, stapte Wellens af in het begin van de vijftiende etappe. Wellens blijkt slecht om te kunnen gaan met de hitte die Frankrijk in juli teistert. Hij krijgt uitslag als het te warm is. Vandaar ook zijn bijnaam “Rain man”, die hij nog eens demonstreerde in de Grand Prix de Wallonie. Bovendien was het ook een prachtige prestatie van de Lotto-ploeg in zijn geheel, die erg contrasteerde met het falen van de ploeg in het fameuze EPO-jaar 1996, zoals we rond die tijd ook in de prachtige documentaire op Canvas konden zien.
Tim Wellens heeft in 2018 Parijs-Nice afgesloten op een schitterende vijfde plaats. Bovendien heeft hij de wedstrijd op punten gewonnen. Vaak zegt men erbij: “dankzij de opgave van Arnaud Démare” en dat is waar, wat betreft de manier waarop Tim in het bezit van de groene trui is gekomen, maar tijdens de bergritten van de laatste dagen zou Wellens sowieso meer punten hebben gehaald dan de Fransman, dus zeker een welverdiende overwinning!
Daarna was Tim Wellens weer eens superieur in de Brabantse Pijl. Hij rondde het uitstekende werk van de ploeg af met een splijtende demarrage die iedereen het nakijken gaf. Sonny Colbrelli, de winnaar van vorig jaar, moest zich deze keer met de tweede plaats tevreden stellen, terwijl ploegmaat Tiesj Benoot ook nog het podium mocht bestijgen. Daarna was hij de sterkste in een rit over het middengebergte in Sicilië. Daarmee schreef hij zijn tweede Giro-rit op zijn naam.
Daarna heeft hij de Ronde van Wallonië gewonnen. Weliswaar een beetje op een knullige manier. Indien Ryan Gibbons op de valreep niet zijn wiel voor dat van Quinten Hermans had geschoven, dan had de veldrijder met de zegebloemen staan zwaaien. De ritoverwinning van Wellens op de Citadel van Namen daarentegen was wel indrukwekkend.
Nadat hij het nieuwe seizoen was begonnen door voor het derde jaar op rij de Trofeo de Tramuntana te winnen, heeft hij ook de eerste etappe van de Ruta del Sol gewonnen. Hij was de sterkste op de pittige slotklim in Alcalá de los Gazules, waar hij ook een jaar eerder al de etappe won. Toen werd hij ook eindwinnaar van de Spaanse rittenkoers, iets wat hij uiteraard ook dit jaar gaat proberen.
Daarna imponeerde hij in de Ruta del Sol. Na de openingsetappe won de Limburger ook de lastige individuele tijdrit. Wellens hield na 16,2 heuvelachtige kilometers klimtoppers als Jakob Fuglsang, Ion Izagirre, Steven Kruijswijk en Adam Yates achter zich. Uiteindelijk zou hij negende worden in het klassement op bijna drie minuten van winnaar Fuglsang. Vervolgens heeft hij de tijdrit in de Baloise Belgium Tour (2.BC) gewonnen. In de race tegen de klok over 9,2 kilometer in Grimbergen was hij de snelste voor de verrassende Nathan Van Hooydonck, die blijkbaar nog op adrenaline reed na het incident met de neutrale wagen een dag eerder. Remco Evenepoel werd vierde en blijft leider, specialist Victor Campenaerts stelde lichtjes teleur met de derde plaats.

Nog in 2019 greep hij de macht in een korte, maar zeer pittige Ardennenetappe in de BinckBank Tour. De renner van Lotto-Soudal haalde het na 96 kilometer in Houffalize nipt voor de jonge Zwitser Marc Hirschi, Laurens De Plus werd derde. Wellens, die vroeger al in 2015 en 2017 won in Houffalize, is ook de nieuwe leider en droeg zijn overwinning op aan zijn overleden ploegmakker Bjorg Lambrecht. “Deze overwinning is heel speciaal”, reageerde Wellens in Het Nieuwsblad. “We hebben nog getwijfeld of we wel zouden starten in deze BinckBank Tour, maar de ouders van Bjorg hebben ons gesteund om hier te rijden. Het is ook de familie die ervoor gezorgd heeft dat onze renners in de Ronde van Polen zijn doorgegaan. Deze zege is voor Bjorg. We zijn naar hier gekomen als ploeg om voor hem een rit te proberen winnen en die is nu binnen. Het was wel hectisch: je zit er constant mee in je hoofd, wordt er dagelijks mee geconfronteerd: zondag gingen we hem groeten, dinsdag was er de begrafenis en woensdag reden we door zijn dorp. We hebben lang gepraat met de traumapsycholoog. Een rouwproces kost krachten en het is niet dat je daar echt kracht uit put. Maar er was toch die extra wil om mij te tonen voor Bjorg.” Toch zou hij de eindzege nog moeten afstaan aan Laurens De Plus. Wellens werd na Oliver Naesen derde.

In 2020 heeft hij zowel de vijfde als de veertiende rit gewonnen in de Vuelta. En enkele maanden na zijn twee ritzeges in de Vuelta schoot Tim Wellens raak in de Ster van Bessèges, waar ook de eindzege wenkt. “Een beter begin van het seizoen kan ik moeilijk bedenken”, zei het goudhaantje van Lotto-Soudal. “Voor de rit had ik al beslist om mee te gaan in de ontsnapping, omdat het een lastige rit was. In de afdaling zag ik mijn kans.” (Sporza)