Alweer is één van mijn jeugdhelden verdwenen. De Waalse motocrosser Joël Robert (foto RTBf) werd begin 2021 met corona opgenomen in het ziekenhuis van Gilly waar hij na een hartaanval in de coma belandde en uiteindelijk op 13 januari 2021 is overleden.
Joël Robert werd wereldkampioen in de 250cc-klasse in 1964, 1968, 1969 op ČZ (Česká Zbrojovka Strakonice) en in 1970, 1971 en 1972 op Suzuki. Op ČZ werd hij eveneens vice-wereldkampioen in deze klasse in 1965, 1966 en 1967. Hij won in totaal 50 GP’s. Belgische kampioen in de 250cc-klasse werd hij in 1963, 1964, 1966, 1972 en 1973.
In 1969 won hij samen met Roger De Coster, Sylvain Geboers en Jef Teeuwissen, de Motorcross der Naties voor België. Na zijn actieve carrière was hij 10 jaar Belgisch bondscoach bij deze wedstrijd. In 1964 werd de Nationale trofee voor sportverdienste aan Joël Robert uitgereikt.
Robert speelde ook een rol in de introductie van de motorcross in de Verenigde Staten door in 1970 en 1971 deel te nemen aan de Trans-AMA motocross series. Hij werd hiervoor erkend door in 2000, samen met Torsten Hallman, te worden opgenomen in de AMA Motorcycle Hall of Fame. Ik sprak over hem ook met Eric Geboers, maar dat gedeelte van het gesprek is niet overgenomen in de tekst die in De Rode Vaan is verschenen en nu is het te lang geleden om het me nog te herinneren (en Geboers zelf is ook al twee jaar niet meer onder ons).
Ten gevolge van diabetes verloor hij eind 2018 door amputatie een deel van zijn rechterbeen (andere bronnen spreken enkel van een voet). Robert kwam voor in de Michel Vaillant-strip Rodeo op 2 wielen, uitgebracht in 1971. Ook was hij te zien in de documentairefilm On Any Sunday met Steve McQueen uit 1971. (Wikipedia)