De Nederlandse wielrenner Lars Boom viert vandaag zijn 35ste verjaardag (bovenstaande foto Jean-Pierre Verstraete; onderstaande foto’s Erik Westerlinck).
Enkele jaren geleden had ik echt medelijden met hem in de veldrit van Loenhout. In Zolder, waar hij net niet gedubbeld werd, dacht ik nog dat hij – net als Zdenek Stybar in Essen – gewoon voor take the money and run had geopteerd, maar gisteren bewees hij met een daverende start toch dat hij écht zijn best wou doen en zijn plaats voor het wereldkampioenschap echt te willen verdienen en niet louter op basis van zijn reputatie te worden afgevaardigd (wat renners die in de weegschaal liggen zoals Niels Wubben of David Van der Poel zeker niet zullen kunnen waarderen). Maar na korte tijd verloor Lars opnieuw terrein, wat hij – afgaande op de televisiebeelden – net als in Zolder op zijn rugpijn wou verhalen. Ik hoop voor hem dat dit nog in orde komt, want het veldrijden kan een man als hem nog altijd gebruiken. Ook al omdat zijn wegcarrière toch ook niet gelopen is, zoals hij het zichzelf wellicht had voorgesteld. Die ritzege in de “hellerit” van de Ronde van Frankrijk uitgezonderd dan…
dagelijks iets degelijks 