Op 19 december 1945 verscheen in De Nieuwe Standaard de eerste strook van het eerste avontuur van “Suske en Wiske”, namelijk “Op het eiland Amoras”. Daarom wordt dit morgen overal gevierd als de 75ste verjaardag van Suske en Wiske, maar niets is minder waar natuurlijk (*). Dit was immers al het tweede verhaal waar Wiske en Tante Sidonia in voorkwamen. Wiske en Sidonia debuteerden immers op 30 maart 1945 in “De avonturen van Rikki en Wiske“.
Maar in “Het eiland Amoras” stuurt tekenaar Willy Vandersteen Rikki om schoenen met een rantsoenbon (het is immers nog kort na de oorlog). Blijkbaar moest hij daarvoor heel lang in de rij staan, want hij keert nooit meer terug. In zijn plaats kwam Suske, een wees op Amoras met als enige familielid het spook Sus Antigoon. Hij wordt door Wiske uit het water gered en trekt op het einde mee naar Antwerpen om nooit meer van Wiskes zijde te wijken.
Rikki werd – net als het hele verhaal – sterk geïnspireerd door Kuifje en lijkt er ook treffend op. Vandersteen vond dit zelf ook en verving hem daarom door Suske (overigens ook al de eerste naam van Rikki, maar de hoofdredacteur had die naam veranderd), die geen bloedverwant was van Wiske en dus ook beter geschikt was als haar tegenspeler als het op semi-amoureuze nevenavonturen aankwam.
Amoras is een soort 16de-eeuwse versie van Antwerpen. Suske en Wiske zouden het eiland nog vele malen bezoeken. Het beste voorbeeld is “De stalen bloempot”.
In de oorspronkelijke Nederlandse bewerking uit 1959 werd alle verwijzingen naar Antwerpen en Vlaanderen omgezet naar verwijzingen naar Amsterdam en Nederland. Sommige prenten werden zelfs hertekend zodat Amoras niet meer op Antwerpen leek, maar op Amsterdam. Zelfs in de veel latere vierkleurenversie vinden we daar nog sporen van: het Steen uit de oorspronkelijke Vlaamse versie heet hier de Schreierstoren.
Suskes strijdkreet in dit album is: “Antigoon vooruit!”. In de originele versie was deze strijdkreet: “Seefhoek vooruit!”. De Seefhoek is, zoals men weet, de Antwerpse wijk waar Willy Vandersteen werd geboren. In de Nederlandse versie van eind jaren vijftig riep hij dan weer: “Jordaan vooruit!”
Ronny De Schepper
(*) Ik moet mezelf hier corrigeren als men het samengaan van Wiske met Suske wil herdenken, is dit wél het juiste moment natuurlijk. In het eerste album maakte buiten Wiske enkel tante Sidonie haar opwachting. Lambik maakte zelfs pas zijn debuut in het verhaal “De sprietatoom” (1946) als een loodgieter/detective.