Het is vandaag al tien jaar geleden dat de Zwitserse stayer Ueli Luginbühl is overleden.
Ik heb Luginbühl destijds enkel als stayer gekend, al zou hij bij de junioren in 1959 toch ook ooit nationaal kampioen op de weg zijn geworden, als ik dat goed heb begrepen. De tweede en de derde, René Rutschmann en René Binggeli, zijn mij alleszins niet bekend als stayers. (Bovendien: mag er bij de junioren wel al achter zware motoren worden gereden? Ik dacht van niet!)
Bij de amateurs werd hij in 1962, 1963 en 1964 wel degelijk kampioen van zijn land in de halve fond. In 1963 eindigde hij in Rocourt zelfs derde op het wereldkampioenschap na onze landgenoot Romain De Loof en de Duitser Karl-Heinz Matthes. Het is ook daar dat ik hem heb leren kennen, met het prentje dat ik uit een weekblad had geknipt heb ik nog vaak gespeeld.
Vanaf de winter van 1964 werd hij prof bij Jägermeister, Tigra en Gritzner, maar de resultaten bleven uit. Het enige vermeldenswaardige was nog een tweede plaats op het nationale kampioenschap in 1966 na Fredy Rüegg.
Zoals het vaak gaat met stayers, bleef hij na zijn rennersloopbaan actief als gangmaker. Op die manier veroverde hij nog tweemaal de nationale titel: met Max Hürzeler in 1987 en met Peter Steiger in 1992.
Ik heb hem in 1964 en 1965 als onafhankelijke en enkel in 1966 als prof.
LikeLike