Voor het eerst werd er veertig jaar geleden in het kader van het rv-feest aan voetbal gedaan en dat door mensen van eigen « kweek ». Zo traden op het stofferige maar goedliggende speelveld van het gemeentelijk sportplein van Molenbeek niet minder dan zes ploegen in de loop van zondagnamiddag tegenover mekaar in het strijdperk.
Tijdens een van die ontmoetingen werd het groene veld letterlijk in die zin gebruikt en wij verzwijgen haar dan maar liefst (*). Wel een woordje meer over de twee andere wedstrijden die in een zeer vriendschappelijke geest verliepen.
Zo versloeg onze RV-formatie een vedettenteam met 2-1 nadat de rust met een 1-0 stand in haar voordeel was aangebroken. Fel zwetend maar tot het eind dapper voortspelend liepen de gastheren tot 2-0 uit waarna de « artiesten » even voor het inrukken hun achterstand milderden.
Met eigen lof gaan wij niet zwaaien (**) maar bij de gasten vielen vooral de zanger Raymond van het Groenewoud door zijn balvaardigheid, zijn collega Zjef Vanuytsel door zijn werkkracht en onze confrater Guy Mortier door zijn spelinzicht op.
De voetbalfeestelijkheden werden afgesloten door een match tussen de formaties van de nederlandstalige en de franstalige Kommunistische Jeugd. « Kritis » won daarbij met 6-2 van « Oxygène » die kennelijk zuurstof te kort kwam om zo laat op de avond nog fit te zijn.
Alles bij mekaar een gelukte sportnamiddag, de slag-boem-vlek niet meegerekend… (Lode De Pooter, tevens scheidsrechter)

Van het goede te veel. Zo liet zich het artistieke gedeelte van het Feest van de Rode Vaan in 1980, vandaag dus dertig jaar geleden, karakteriseren. Permanent was er op een vijftal plaatsen muzikale animatie en sommige mensen rukten zich dan ook de haren uit het hoofd omdat zij onmogelijk op twee plaatsen tegelijk konden zijn. Nieuw was dat er veel muzikale animatie was in de stands zelf. Over het aandeel van onze buitenlandse vrienden daarin verneemt u elders meer, maar met enige fierheid mogen we zeggen dat wij zelf de kroon spanden met het jazz-combo van Pat More (Patrick Mortier, RDS) in onze eigen stand. Het is dan ook zeer terecht dat er door de BRT van deze jongens beelden werden geschoten die zullen te zien zijn in de eerstkomende IMAVO-uitzending.
Op het « grote » podium lag het hoogtepunt voor ons Vlamingen ’s zaterdags rond vier uur toen Rob De Nijs een weergaloos succes opbouwde. Voor hem had Smoky Mokes de zaal reeds opgewarmd, terwijl Roland te laat en zonder muzikanten kwam opdagen. ’s Avonds beleefden vooral onze Franstalige landgenoten nog veel genoegen aan de optredens van o.a. André Bialek en Philip Catherine.
’s Zondags bereikte men de climax rond zeven uur met de opeenvolgende optredens van het Cuarteto Cedron en de Vieze Gasten. Lavvi Ebbel en The Pebbles traden (wegens technische problemen) jammer genoeg terzelfdertijd op (de laatsten in de feestzaal) wat een halvering van het potentiële aantal toeschouwers voor gevolg had. Op podium twee noteerden we o.m. uitstekende optredens van Lightmare en Schicht, terwijl De Vieze Gasten de kinderpret weer tot nooit gekende hoogten opdreven
Een rv-feest zonder een degelijk muziekprogramma zou als een taart zonder slagroom zijn. In de marge van de optredens was er een discreter, maar daarom niet minder interessant « optreden » van een aantal vertegenwoordigers van de muziekbusiness in een debat onder de titel « Crisis in de platenindustrie » ! Namen deel aan het debat : Els Wolfs en Guy Brulez (EMI), Herman Schueremans (concertpromotor), Nico Mertens (Parsifal), Michel Verstrepen (Billboard), Gust De Meyer (muzieksocioloog), Jef De Visscher (Mediatheek), Raf Lenssens (van de groep Joystick), Dominique Trachet (De Gentenaar) en Miel Dullaert en Ronny De Schepper (de rode vaan).
Jawel, zoals u aan de deelnemerslijst kunt zien zat er in het thema meer dan gespreksstof genoeg om na de zondagmorgenboterkoeken naar Molenbeek te komen afzakken. Crisis ? De meesten waren het erover eens dat de platenindustrie met ernstige moeilijkheden te kampen heeft maar dat het begrip « crisis » terzelfdertijd moet gerelativeerd worden. In één van de komende r.v.-nummers zullen wij uitgebreid ingaan op wat er in het ca. 90 minuten durende debat zoals aan zinnige dingen gezegd werd.
Eén uitspraak toch : « De jongeren besteden nu veel meer van hun budget aan reizen dan aan de aanschaf van platen ». Natuurlijk kwam ook in de verf te staan dat de platenindustrie weinig met het artistieke te maken heeft maar meer met de kunst om via dure promotiecampagnes een product met zoveel mogelijk winst te verkopen… (Ronny De Schepper, tevens moderator van het debat)
(*) Typisch een voorbeeld van hoe problemen met migranten destijds onder de (hier: groene) mat werden geschoven.
(**) Meer dan dertig jaar na datum kan dat wél natuurlijk. Bij De Rode Vaan waren vooral Herman Verspeeten, Jan Vermeersch en Miel Dullaert de uitblinkers.