De Duitse fortepianist Andreas Staier (foto YouTube) viert vandaag zijn 65ste verjaardag.
Staier mag dan een schitterend pianist zijn, als mens is hij wel een beetje een vervelende klier. Zo studeerde hij zowel bij Leonhardt, Goebbel als Koopman, maar van deze laatste zegt hij “dat hij hem niets kon leren“. Over Goebbel is hij iets vriendelijker: “We werden goede vrienden, maar muzikaal verschillen we ontzettend van opvatting.“
Hij is ook een maniak wat instrumenten betreft. Als het zou kunnen, zou hij ieder stuk op het instrument spelen waarvoor het werd geschreven. Zo speelde hij in Brussel sonates van Haydn op een authentieke (dus geen kopie) pianoforte van Thomas Tomkinson uit 1816. Enige tijd later (in september 1996 om precies te zijn) was hij opnieuw te gast in het Brusselse conservatorium om de prijs van de jonge musicus van het jaar, uitgereikt door de Vereniging van de Belgische Muziekpers in ontvangst te nemen. Dat is het grote voordeel van klassieke muziek: je blijft er veel langer jong bij, want tenslotte was Staier op dat moment reeds de veertig gepasseerd. Voor de rest was deze bekroning zeer verdiend, zoals mocht blijken uit het concert dat aan de uitreiking voorafging en waarin Staier o.m. een jeugdwerk van Mendelssohn introduceerde dat hij kort daarna op CD zou uitbrengen. Dat zou dan gebeuren samen met het Concerto Köln dat hem ook in Brussel terzijde stond. Als bisnummer vertolkten ze trouwens nog een fragment uit de Salieri-CD, die ze kort daarvoor samen uitbrachten.
Andreas Staier zelf was op 27 januari opnieuw te gast in Brussel. Samen met Christoph Prégardien bracht hij dan “Die schöne Müllerin” van Schubert. Op 25 en 26 november 1997 speelde hij er de partita’s van Bach en op 11 maart 1998 bracht hij samen met de violist Alessandro Moccia, cellist Pieter Wispelwey en het Orchestre des Champs-Elysées o.l.v. Philippe Herreweghe het Triple Concerto van Beethoven.
Staier interesseert zich ook voor hedendaagse muziek. In 2001 speelde hij in wereldpremière Contra-Sonata, een werk voor pianoforte van de Franse componist Brice Pauset, aan Staier opgedragen.
dagelijks iets degelijks 