De Britse gitarist Peter Green is gisteren op 73-jarige leeftijd in zijn slaap overleden. Green is vooral bekend als medeoprichter van de groep Fleetwood Mac in 1967. Hij schreef de hitsingles “Albatross” en “Black magic woman” voor de band, maar drie jaar later stapte hij uit de groep omdat hij kampte met psychische problemen o.a. veroorzaakt door een drugsverslaving.
Peter Green werd geboren als Peter Allen Greenbaum in de Londense East End. Op tienjarige leeftijd kreeg hij een akoestische Spaanse gitaar van zijn oudere broer Michael, die hem een paar akkoorden leerde. Hank B.Marvin van The Shadows en bluesgitaristen Muddy Waters en B.B.King beïnvloedden hem.
Peter noemt zichzelf Peter Green als hij 15 jaar oud is en gaat basgitaar spelen in diverse bandjes. Hij wordt sologitarist in de band ‘Peter B’s Looners’ van Peter Bardens (ex-Them, later onder andere in Long John Baldry’s Bluesology en Camel). Drummer in deze band is Mick Fleetwood. Green is een fanatieke fan van Eric Clapton en is avond aan avond aanwezig bij de optredens van (eerst) The Yardbirds en later John Mayall’s Bluesbreakers. Deze band heeft inmiddels, na het vertrek van Eric Clapton, een andere gitarist aangetrokken. Peter steekt zijn mening over (het gebrek aan) de kwaliteiten van deze gitarist niet onder stoelen of banken en na een aantal keren laat John Mayall Peter Green meespelen. Als Clapton in november 1966 terugkeert uit Griekenland wordt Green echter weer aan de kant gezet. Green gaat spelen bij Steampacket met zanger Rod Stewart. Clapton vertrekt echter in juni 1966 naar Cream en Green wordt door Mayall gevraagd terug te keren in de rangen van The Bluesbreakers. Met Mayall neemt Green in 1967 het album A Hard Road op, waarmee hij grote indruk maakt. Als cadeau voor zijn twintigste verjaardag krijgt Green van Mayall enkele uren opnametijd in de Decca-studio. Met McVie en Fleetwood zal Green hier onder productionele leiding van Mike Vernon (Blue Horizon) enkele nummers opnemen, waaronder een instrumentaal stuk genaamd Fleetwood Mac.
En zo wordt Peter Green mede-oprichter van Fleetwood Mac, genoemd naar drummer Mick Fleetwood en bassist John McVie. Vanwege de belangrijke rol van Green wordt de band ook wel aangekondigd als “Peter Green’s Fleetwood Mac”. Hij is de auteur van hun hit Black Magic Woman die later door Santana werd gecoverd. Andere bekende nummers van Green zijn Oh Well, Albatross, Rattlesnake Shake en het introspectieve Man Of The World.
“Albatross” is a guitar-based instrumental by Fleetwood Mac, released as a single in November 1968, later featuring on the compilation albums The Pious Bird of Good Omen (UK) and English Rose (US). It was a major hit in several countries and became Fleetwood Mac’s only Number 1 hit in the UK Singles Chart, spending one week at the top. It was re-released in the UK as a single in 1973 (deze keer met de vorige hit “Need your love so bad” op de keerzijde), and peaked at Number 2 in the charts. The single has sold over 900,000 copies in the UK alone.
The composition and its arrangement suggest a relaxing sea setting, with cymbals imitating the sound of waves (Mick Fleetwood played his drum kit using timpani mallets to give a muted sound) and a dreamy solo from Green’s guitar.
Santo & Johnny’s “Sleep Walk” (1959) reportedly inspired Peter Green for his 1968 instrumental “Albatross”, although the composition also resembles Chuck Berry’s 1957 instrumental “Deep Feeling”, itself derivative of the 1939 recording “Floyd’s Guitar Blues” by Andy Kirk and his 12 Clouds of Joy, featuring guitarist Floyd Smith. On the other hand is “Albatross” the only Fleetwood Mac composition with the distinction of having inspired a Beatles song, “Sun King” from 1969’s Abbey Road.
Drugs- en psychische problemen zorgen ervoor dat Green voor lange tijd uit de muziekscene verdwijnt. Fleetwood Mac slaat na Greens vertrek een andere, minder blues-georiënteerde, richting in en groeit uit tot een wereld-act. Af en toe verschijnen er soloplaten van Green, maar die zijn nogal wisselvallig van kwaliteit. In de jaren negentig keert Peter Green terug naar de internationale podia met Peter Green’s Splinter Group met onder andere Cozy Powell en Neil Murray. Deze groep maakt niet minder dan negen albums. In 2004 verlaat Green de groep en vertrekt naar Zweden. Hij sluit zich aan bij The British Blues All Stars, maar een geplande tournee wordt geannuleerd. In 2005 kondigt Mick Fleetwood een mogelijke reünie van de originele Fleetwood Mac aan. Maar tot op heden heeft deze reünie nog niet plaatsgevonden.
(Met dank aan Raymond Thielens, Eddy De Saedeleer, VRT-Nieuws en Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 