Vandaag is het tien jaar geleden dat de Italiaanse sprinter Nino Defilippis is overleden.
Nino Defilippis was afkomstig uit Turijn. Hij won in zijn carrière zeven etappes in de Ronde van Frankrijk. Maar hij was meer dan een sprinter: hij eindigde in de Tour van 1956 als vijfde in het eindklassement en in de Tour van 1957 als zevende. Hij was trouwens zijn profcarrière begonnen met een overwinning in een prestigieuze tijdrit, namelijk de Trofeo Baracchi in 1952 aan de zijde van Giancarlo Astrua.
Verder won hij tien etappes in de Ronde van Italië, waaronder een ploegentijdrit, en droeg hij in de Giro van 1952 twee dagen en in de Giro van 1957 vier dagen de roze leiderstrui. In 1962 werd hij derde achter Franco Balmamion en Imerio Massignan.
In de Ronde van Spanje won hij tweemaal een etappe, in 1956 en in 1962. In 1956 werd hij zelfs winnaar van het bergklassement!
In 1960 en 1962 werd hij Italiaans kampioen op de weg voor professionals en in 1958 won hij zijn enige klassieker, de lastige Ronde van Lombardije (in 1952 was hij al eens tweede geworden achter Giuseppe Minardi). Het is eigenlijk verwonderlijk dat hij niet meer klassiekers op zijn naam heeft geschreven. Het dichtste kwam hij nog bij een overwinning in de Ronde van Vlaanderen van 1961 maar toen werd hij op onwaarschijnlijke wijze geklopt door de Brit Tom Simpson (die overigens ook op 13 juli overleden is, maar dan in 1967). Dat jaar kwam hij ook het dichtste bij een wereldtitel, maar toen zat – iets minder verwonderlijk – ene Rik Van Looy hem in de weg.
In het peloton had hij de bijnaam El Cid, zegt Wikipedia, maar ik moet eerlijk toegeven dat ikzelf die naam nooit heb horen gebruiken. Wellicht berust de verwijzing naar de legendarische Spaanse ridder op een vergissing, want op de Wielersite schrijft Antonio Giancone het volgende: “In 1952 in de Giro d’Italia werd een nieuwe ster geboren. Het is de Turijn Nino Defilillpis die een record breekt: hij is de jongste winnaar van een etappe, met zijn 20 jaar, 2 maanden en 15 dagen. Vandaar zijn bijnaam: il Cit, de jongen.” Hoe dan ook, ik heb het nooit gehoord.
dagelijks iets degelijks 