In mijn jeugd, in wat men nu bijna ook al de oertijden van het wielrennen mag noemen, werden de nationale profkampioenschappen van Duitsland, Zwitserland en Luxemburg gezamenlijk betwist, omdat ze elk apart te weinig deelnemers zouden hebben. In 1990, een jaar na de val van de muur, zag het drielandenkampioenschap in Altenkirchen er wel enigszins anders uit. Luxemburg deed niet mee, maar dat was niet zo erg, wat wel opviel: de DDR was wél van de partij.
Udo Bölts won dat kampioenschap vóór Olaf Ludwig, Dariusz Kajzer en Rolf Järmann. Op die manier werd Olaf Ludwig de enige DDR-nationale profkampioen, want vanaf 1991 zouden de beide Duitslanden herenigd zijn en werd er dus maar één kampioenschap betwist – en afzonderlijk! Want met de inbreng van de voormalige DDR was Duitsland nu plotseling een sterke wielernatie geworden!
P.S. De foto van Ludwig in zijn kampioenstrui (boven in het midden) is van de huldiging na het kampioenschap. Of Ludwig deze trui nadien ooit in een “reguliere” wedstrijd heeft gedragen, weet ik niet. Ik kan me alleszins geen enkele foto in die zin herinneren.
dagelijks iets degelijks 