Vandaag wordt de Italiaanse wielrenner en ploegleider Dino Zandegu tachtig jaar. Hij kreeg de bijnaam Il cantante, de zingende sprinter, omdat hij na elke overwinning het publiek trakteerde op een lied. Zo zong hij na zijn overwinning in de Ronde van Vlaanderen in 1967 O Sole Mio, ook al had het die dag pijpenstelen geregend. Hij was prof van 1964 tot 1972. Na zijn carrière was Zandegù ploegleider bij achtereenvolgens G.B.C., Mecap, Hoonved-Bottecchia, Malvor, ZG Mobili en Brescialat. (Wikipedia)
Hij was echter zeker geen “alleenstaand geval” wat “zingende wielrenners” betreft. Zo was er in het begin van vorige eeuw de Fransman André Perchicot (1888-1950). Hij was van opleiding ingenieur, werd Europees kampioen sprint op de baan in 1913, werd als gevechtspiloot neergeschoten in 1916 in de Eerste Wereldoorlog en begon daarna maar een succesvolle zangcarrière, waarin hij 27 platen uitbracht.
De Nederlander Henk Lakeman, professional van 1942 tot 1954, won 35 wegwedstrijden, waaronder de Ronde van Nederland, maar hij was vooral ook zanger, hij trad op met de Hoofdstadoperette in Amsterdam. Als Henk Lakeman deelnam aan de populaire Zesdaagsen in de wintersportpaleizen in Duitsland, werd hij in de pauze altijd naar een podium op het middenterrein geroepen en begon hij te zingen. Dat deed later ook de Australiër Danny Clark, maar zijn repertoire zat eerder in de country-sfeer. Toen ik hem echter vroeg een Australische versie van “Zo lang de motor loopt” van Peter Koelewijn op te nemen met een tekst die aan de Crocodile Trophy refereerde, kreeg ik een nul op het rekest.
De Amerikaan Jonathan Vaughters daarentegen maakte in de Tour van 2001 ophef door een aria uit “Aida” van Giuseppe Verdi aan te heffen. Had Vaughters een carrière als wielrenner verkozen boven een als operazanger, dan maakte omgekeerd Ezio Pinza naam als dusdanig, al was hij oorspronkelijk ook wielrenner. Als zanger was hij overigens het idool van niemand minder dan Lauren Bacall. Maar dat is allemaal nog niets in vergelijking met de Fransman Paul Bourillon. Niet alleen werd die in 1896 zelfs wereldkampioen sprint, hij deed dat nàdat hij op 21-jarige leeftijd als operazanger was gedebuteerd!
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 