Het is vandaag 25 jaar geleden dat de Gentse zangeres en actrice uit de Dampoortstraat is overleden. In 1973 werd ze lid van de toneelgroep De Melomanen en stapte in 1980 over naar het Gents Amusementstheater. Op 70-jarige leeftijd speelde ze in 1983 nog de rol van de legendarische Lene Maréchal in de musical “Lene Maréchal, de revue van een proeverigge” en een jaar later was ze samen met die andere legende Rik Vanderheyden te zien in « Kaarten op tafel », dat ik destijds voor De Rode Vaan recenseerde.
In 1978 schreef Donald Coburn « Gin Game », een spel in vier taferelen over twee oudjes in een tehuis. « Oudjes » is eigenlijk niet het juiste woord, want deze mensen zijn « wel oud maar nog niet gek », zoals ze het zelf op een bepaald moment uitdrukken. Zij rebelleren met andere woorden tegenover hun omgeving, maar zonder dat dit gestalte krijgt in actie (ook op het toneel). In feite reageren ze hun onbehagen dus af op elkaar. En nochtans… als dat er niet was, zou er dan niet « iets moois » kunnen groeien tussen deze twee?
Eddy Daese heeft dit stuk naar het Gents vertaald als « Kaarten op tafel » en in zijn Gents Amusementstheater laten opvoeren door Rosa Geinger en Rik Vanderheyden. Ook zijn regie staat helemaal in functie van deze twee acteurs, want het stuk zelf is iets te mager (het draait steeds rond het kaartspel). Indien wij na afloop dan toch, net als alle andere toeschouwers, lange tijd de handen op elkaar hebben geklapt, dan is dat enkel omwille van de schitterende acteursprestatie. Het talent van Rosa Geinger is reeds genoegzaam bekend, veronderstellen we, vandaar misschien dat het vooral Rik Vanderheyden is die ons weet te verbazen. Misschien heeft hij door de confrontatie met Rosa zichzelf wel overtroffen.
We blijven dus bij onze bewering van vorige keer dat zogenaamde amateursprestaties een betere waardering verdienen, zij het dat ook de techniek nu eindelijk uit de « amateuristische » fase zou mogen stappen…
Referentie
Ronny De Schepper, Oud maar niet gek, De Rode Vaan nr.2 van 1984