Het zal morgen al tien jaar geleden zijn dat de Kazak Alexander Vinokourov (op dit moment manager van ProTourploeg Astana) voor de tweede keer (vijf jaar na zijn eerste overwinning) de klassieker Luik-Bastenaken-Luik heeft gewonnen. Helaas bleek uit mailverkeer achteraf dat medevluchter, de Rus Alexander Kolobnev (die verkeerdelijk rechts op de foto staat), voor 150.000 euro de benen zou hebben stilgehouden…
Anderhalf jaar nadat Vinokourov het zegegebaar mocht maken (onder gejouw van toeschouwers die hem zijn dopingschorsing verweten), maakte een Zwitsers magazine L’Illustré bekend dat ze over een mail beschikte, waaruit bleek dat Vinokourov 100.000 euro zou hebben betaald. Waarom dit dan later werd gewijzigd in 150.000 euro is mij op het ogenblik nog niet duidelijk. Die mail kan toch maar één bedrag vermeld hebben? Vooral omdat de mail werd verzonden een dag na de wedstrijd. Kolobnev had la Doyenne dus al verloren, dan stond hij toch niet in een positie om plotseling 50.000 euro méér te gaan eisen? En Vinokourov zou al gek moeten geweest zijn om er uit eigen beweging 50.000 bovenop te doen…
‘Dit heb ik in mijn carrière nooit gedaan, ik vocht altijd tot het uiterste om te winnen’, zei Vinokourov in een reactie. Hoe hij dan de 100.000 euro op de bankrekening van Kolobnev, in de weken na zijn zege, verklaart? ‘Dat is mijn privéleven, ik spreek hier niet met de politie (sic?). Het had niets met mijn overwinning te maken, en ik leen geregeld hier en daar geld uit. Dit is nog maar eens een verhaal om mij zwart te maken.’
Kolobnev van zijn kant schrijft in zijn mail dat hij zo’n zege aan niemand zou verkopen, “behalve aan Vinokourov”, en geeft ook zijn rekeningnummer mee. Volgens het Belgische blad Le Soir in 2014 zouden bankgegevens aantonen dat Vinokourov zijn belofte nakwam door eenmaal 100.000 euro en eenmaal 50.000 euro van zijn rekening in Monaco naar de rekening van Kolobnev in Zwitserland over te maken.
Om dit nog meer tot een zwarte bladzijde van de wielersport te maken, werd de derde, Alejandro Valverde, uit de uitslag geschrapt omwille van de “Operacion Puerto”.
Na een zware val in de Ronde van Frankrijk van 2011 kondigde Vinokourov zijn afscheid aan, maar enkele maanden later kwam de renner van Astana daarop terug en besloot om nog tot eind 2012 te koersen. Uiteindelijk hing hij de fiets aan de haak niet zo lang na zijn overwinning in de Olympische wegwedstrijd in Londen, waarbij het deze keer de Colombiaan Rigoberto Uran was die “de verkeerde kant” uitkeek…
dagelijks iets degelijks 