Fränk Schleck wordt veertig…

De Luxemburgse wielrenner Fränk Schleck (foto Rudy Vergauwen) viert vandaag zijn veertigste verjaardag.

In 2012 werd Fränk Schleck (hiernaast op een foto van Erik Westerlinck tijdens de kasseienrit van de Tour 2014) op doping betrapt tijdens de Tour. Het betrof een kleine hoeveelheid van een vochtafdrijvend middel, dat eventueel kan worden aangewend om dopinggebruik te maskeren. Destijds werd ook Pedro Delgado (die toevallig vandaag ook jarig is, maar hij wordt dan wel al zestig jaar) daarop gepakt en die mocht zijn Tourzege behouden. Ook Schleck mocht in principe de wedstrijd verder zetten tot na de resultaten van de tegenexpertise, maar hij verkoos zelf uit de Tour te stappen en naar de gendarmerie te gaan om uitleg te verschaffen. Dat mocht niet beletten dat de Franse gendarmerie met een hele kolonne uitrukte om de “grote misdadiger” met groot vertoon bij de kraag te vatten.
Wat leren we hieruit?
1.De wielrennerij zou eens een verschil moeten beginnen maken tussen de aard van de ingrepen. De zero-zero-zero van Alberto Contador even streng bestraffen als de CERA van Riccardo Ricco is toch een schrijnende onrechtvaardigheid? Ook Schleck werd gisteren op de Nederlandse televisie al vergeleken met Rodolfo Massi die nota bene niet enkel een gebruiker maar ook een dealer was!
2.De Franse politie zou beter de échte gangsters eens bestrijden (b.v. al die carjackers uit Noord-Frankrijk die West-Vlaanderen terroriseren of de drugstrafficanten naar Nederland) i.p.v. met een kanon naar een mug te schieten.
Vijftig jaar na Charly Gaul had ons kleine buurland Luxemburg met Andy Schleck weer een Tourwinnaar, zij het dan na een beslissing rond de groene tafel. Maar er is nog iets anders: op het moment dat Andy, net als zijn broer Fränk een paar jaar geleden, in het geel rondreed, stelde Michel Wuyts vast dat zij het vijfde broederpaar waren die in zo’n exploot slagen. Ik deed op Wielerarchieven een oproep om de vier voorgaande broederparen op te sporen. Dankzij Jozef Hamels, Gerrit Stevens en een zekere Marc en Andreas kwamen we tot volgend lijstje. Eerst waren er de broers Pélissier. Henri was leider in 1919 en 1923. Francis in 1927 en Charles 1930 en 1931. Ook drie Buysses waren ooit leider. Jules en Lucien in 1926 en Marcel in 1913 maar toen was er nog geen gele trui. Veel later waren er dan de broers Groussard: Joseph (1960) en Georges (1964) en Simon: Pascal (1983) en François (2001). In De Klinge lachte men echter met die prestaties. Daar verwijst men naar de broers Staf en Fons De Loor, die in de Ronde van Spanje 1936 de eerste twee plaatsen bezetten. “Dat de Schlecks dàt maar eens proberen over te doen,” pochte men in het Wase grensdorp.
Wat hebben overigens mijn jongste zoon (die toevallig ook John heet) en de zonen van Johnny Schleck gemeen? Dat ze alle drie op “afgedragen” fietsen van Axel Merckx hebben gedebuteerd.