Mijn vroegere klasgenoot Tony Willaert meldt in onze klas-app dat Marcel Van Brussel is overleden. Zijn overlijden heeft zelfs de krant gehaald, aangezien hij op latere leeftijd nog een soort van BV is geworden als Benidorm Bastard.

In 2010 stond er in Het Nieuwsblad inderdaad een groot stuk over Marcel Van Brussel als een van de zogenaamde “Benidorm Bastards”. Ik heb het programma nooit gezien, omdat ik uit de trailer heb opgemaakt dat het om “candid camera” gaat en daar heb ik het zo niet voor, ook niet als voor één keer de rollen worden omgedraaid en de oudjes nu eens met de jongeren hun kloten rammelen in plaats van omgekeerd. Reporter Tom de Leur herinnert zich Marcel Van Brussel (hij zwijgt zedig over diens mysterieuze bijnaam “de Liza”) vooral als zijn “strenge maar rechtvaardige” leraar Frans en dictie uit de zesde Latijnse in het Sint-Jozef-Klein-Seminarie in Sint-Niklaas.

Ik denk dat ik deze omschrijving kan bijtreden, ook al zat ik zo’n vijftien jaar eerder bij de Liza dan Tom. Ik herinner mij Marcel Van Brussel vooral als diegene die mij alle hoop heeft ontnomen om het ooit als acteur ver te schoppen. Terecht. “Streng maar rechtvaardig” dus. In de zesde Latijnse deed ik immers nog mee aan voordrachtwedstrijden. Als Chinese vrijwilliger. Omdat ik goed was voor Nederlands waarschijnlijk. Ik herinner me nog dat ik iets van Annie M.G.Schmidt bracht. Iets over een bij, geloof ik. De kritiek van Marcel achteraf was: te snel en te stil. Te snel, dat is iets wat mij altijd zal blijven achtervolgen. Te stil daarentegen… Wie mij kent, ligt nu wellicht onder tafel van ’t lachen.

Later moest ik meedoen aan een toneelstuk. Een detectiveverhaal. En wie was de detective? Jawel. Ik herinner me nog dat ik een pijp leende van mijn vader (en ziek werd van er, ook buiten de repetities, aan te lurken), evenals een deukhoed en de handboeien die hij bezat als flik (die zouden later nog van pas hebben kunnen komen…). Maar ondanks mijn inlevingsvermogen was het verdict weer: te snel en te stil. En te weinig beweging, dat kwam er nu nog bovenop. Exit mijn acteursdromen (die ik, eerlijk gezegd, toch niet had). Later zou ik Marcel Van Brussel nog een paar keer tegenkomen bij het Sint-Niklase amateurgezelschap Sint-Genesius, waarbij ook Johan de Belie, Pol Ille en de moeder van Tom Lanoye actief waren.

Ronny De Schepper

11 gedachtes over “Marcel Van Brussel (1929-2023)

    1. Niks van. Bij ons (zesde Latijnse in 1963-64) gaf hij Frans en (Nederlandse) dictie. Nederlands werd gegeven door Etienne De Hauwere. Beiden (dus De Hauwere en Van Brussel) waren vorig jaar aanwezig op de bijeenkomst van Wase persmedewerkers (zie fotoalbum 2015 op mijn Facebook-pagina).

      Like

      1. Ik heb dus die man gelukkig gemist want ik ben maar in de vijfdes naar SJKS gekomen. Wie weet wat er dan van mij zou geworden zijn.

        Geliked door 1 persoon

    1. Volmondig mee eens! Van Brussel was een bekrompen burgermannetje die duidelijk zijn lievelingetjes had (die toevallig vaak van rijke komaf waren), en die er van genoot om anderen de grond in te boren. Pretentieus en kortzichtig is een betere omschrijving dan streng maar rechtvaardig. Hij had zeker talent als onderwijzer en kon zeer beeldend vertellen, maar zijn hautaine gedrag liet voor mij en vele anderen een bittere nasmaak achter. Het geeft dan ook een zekere voldoening dat hij uiteindelijk terechtkwam in een tweederangsprogramma als Benidorm Bastards. Het soort programma waar hij vroeger zelf zijn neus voor ophaalde…

      Geliked door 1 persoon

    2. Echt blij dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. Ik had hem als klastitularis in het eerste middelbaar en zijn niet aflatende drang mij belachelijk te maken, heeft me echt mijn jaar gekost. Niet alleen als in blijven zitten, maar dat jaar was echt een nachtmerrie voor mij. Terwijl de jaren er voor en er na echt wel fijn waren. Ze hebben toen van alles met mij geprobeerd, psychologen en zo. Terwijl het achteraf gezien gewoon het sadisme van 1 individu was.

      Geliked door 1 persoon

  1. Marcel Van Brussel. Gek dat ik deze man zijn naam nog ken. Ik zat ook bij hem in de 1e Latijnse, hij was onze Klastitularis, en een man die zeker ontzag inboezemde. Ik zal nooit zijn systeem van ‘klasses’ vergeten, gebaseerd op de punten van het dagelijks werk. Ik vertoefde het merendeel van het jaar ergens onderaan de vierde klasse, hoewel ik op het einde van het jaar toch ook net in de eerste klasse geraakte. Toch gek dat ik als twaalfjarig manneke toch wel meeging in zijn systeem en alles op alles zette om hogerop te geraken. Nadien in Leuven Licentiaat Wiskunde geworden, en nog later piloot bij Thomas Cook en Brussels Airlines. Voor een groot stuk van mijn carrière ben ik ook instructeur geweest, en gaandeweg heb ik mij gerealiseerd wat hierboven ook al is gezegd: deze man heeft niets, maar dan ook niets te zoeken in de functie van onderwijzer. Als kleine jongen ben je je daar niet van bewust, maar de schade die deze man heeft aangebracht in de levens van zoveel jonge leerlingen is niet te overzien. En het gekke van al is dat de meeste van zijn leerlingen het waarschijnlijk veel verder hebben gebracht dan hijzelf…. een zielig manneke ongetwijfeld, maar ook gewoon een echt heel slechte leerkracht. Waarschijnlijk is de man ondertussen al lang dood, maar ik zou hem graag nog eens spreken. Hem vertellen hoe ik dat allemaal heb beleefd. En eindelijk ook een antwoord krijgen op de simpele vraag: wat is er zo misgelopen in zijn eigen leven dat hij zich moest beter voelen door een klas van 12-jarigen (!) zo te terroriseren. Wat win je daar als volwassen man mee? Een zielig figuur…..

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik heb hem als leraar gehad én nog veel beter gekend als acteur bij toneelkring Sint-Genesius waar ik helaas enkele keren zelfs met hem op de planken stond. Alle aandacht moest naar hem gaan. Ooit was ik dat zo beu dat ik mijn kans schoon zag tijdens een voorstelling van ‘De huwelijksakte’ en een minutenlang ‘stil spel’ inlaste dat heel komisch door het publiek gesmaakt werd maar waardoor hij er handenwringend nutteloos op de scène voor lul stond. Razend was hij! Nooit vriend geworden, verzette zich ook erg tegen opvoering van mijn eigen stuk ‘Het Gezag’ dat dan toch doorging. Hij acteerde dan wel mee: natuurlijk, feestvoorstelling, gala… de belangstelling!

    Geliked door 1 persoon

  3. Marcel Van Brussel zijn bijnaam was idd ‘de Lisa (Liza?)’, leraar dictie en Frans, met bijzondere aandacht voor de uitspraak van de eerste lettergreep van ‘monsieur’. De ‘o’ diende als scherpe ‘e’ te klinken en niet als ‘u’.

    Nooit geweten dat hij deel uitmaakte van het seniorenequivalent van de hangjongeren, maar toen hij me in de zesdes zwaar aanpakte voor een simpel vergrijp (en ik was niet eens van over het water), vond ik hem toen al een bastard.

    Zijn toneeltalent bleek ook in de rol van zwarte Piet, naast dat ander fenomeen den Aps als Sinterklaas.

    Ik meen trouwens dat Aps verongelukt is na een ietwat uit de hand gelopen Sinterklaasafterparty met Van Brussel.

    Geliked door 1 persoon

  4. Dat van dat ongeluk is juist, beste vriend. Het moet gebeurd zijn niet lang nadat wij uit het college verdwenen waren. Het was alleszins op de dag dat ik mijn nota’s mocht komen ophalen in het college. In de gangen kwam ik een zingende middelbare scholier tegen en ik zeg: “Jij bent ook goed gezind!” En hij: “Heb je het nog niet gehoord? Den Aps is verongelukt!” Herinneren jullie je trouwens nog zijn les over de voortplanting (want hij gaf ook biologie)? Hij kwam binnen en zei: “We moeten het vandaag hebben over de voortplanting. Zijn er vragen?” Het bleef toen lange tijd akelig stil, tot er toch iemand een vraag heeft gesteld, die overigens maar heel weinig met voortplanting had te maken. Den Aps antwoordde ontkennend en daarmee was de “les” over de voortplanting afgelopen!

    Like

  5. Ik herinner me dat de Liza vaak nog dronken in de klas zat. Soms gaf hij een opdracht en ging op een leegstaande bank achteraan zijn roes uitslapen! Een fameus jaar – alles kon blijkbaar in het college voor sommige individuen! Maar ik kende hem ook als ‘buur’ vermits hij net om de hoek woonde. Gekend in de buurt als ‘boerke Van Brussel’, onbeschoft. En vooral: wat zijn echtgenote en dochter Elly meemaakten met iemand die bijna iedere nacht dronken thuiskwam. Echt dronken. Met als uitschieter die keer dat hij (helaas niet ’s nachts) midden de rijweg pal voor zijn huis zijn broek naar beneden deed, zijn gevoeg deed. Zijn echtgenote heeft hem dan met zijn broek op zijn enkels het huis binnengesleept en het gedeponeerde daarna opgeruimd. Leuke vent. Over de doden… Waarschijnlijk is hij van dat buitensporig alcoholverbruik later afgeraakt.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.