Ric Grech (1946-1990)

Het is vandaag al dertig jaar geleden dat bassist Ric Grech is overleden aan alcoholisme.

Grech was aan het drinken gegaan omdat hij op jeugdige leeftijd een heel prestigieuze carrière in de popmuziek tegemoet leek te gaan. Zo maakte hij in 1969 deel uit van wat men meestal “de eerste supergroep” noemt, namelijk Blind Faith, eigenlijk een samengaan van gitarist Eric Clapton en drummer Ginger Baker van Cream met zanger/orgelist Stevie Winwood van Traffic. Grech zelf kwam van de groep Family. Eric Clapton was echter niet tevreden van het resultaat en verliet de groep tamelijk vlug. De drie anderen gingen dan verder met nog vele andere “grote namen” (Denny Laine van The Moody Blues en later Wings; Chris Wood van Traffic enz.) en vormden Ginger Baker’s Air Force. Ook deze groep was geen lang leven beschoren en Grech ging mee met Winwood, die een tweede versie van Traffic op poten zette. Ook dit bleef weer niet lang duren en Grech kwam een tijdje aan de bak als sessiemuzikant (o.a. voor Rod Stewart, zegt Wikipedia, maar zelf zou ik niet weten waarover ze het dan juist hebben). Uiteindelijk belandde hij in het nostalgie-circuit als lid van The Crickets, de vroegere begeleidingsgroep van Buddy Holly.

Tussendoor probeerde hij herhaaldelijk een eigen groep van de grond te krijgen, maar toen dat niet lukte gaf hij er in 1977 de brui aan. Ik heb als voorbeeld “Sea of joy” gekozen van Blind Faith tijdens het fameuze optreden in Hyde Park. Op de studioversie zit er een vioolsolo op “Sea of joy” en ik heb altijd gedacht dat het Grech was die deze speelde. En pas vandaag heb ik dit nu ook bevestigd gezien (zie bovenstaande foto). Live komt er uiteraard geen viool aan te pas…