Vandaag is het al 55 jaar geleden dat Nat King Cole is gestorven aan longkanker.
Hij kan niet tot één van de voorlopers van de soulmuziek worden gerekend, ook al was Nats vader diaken in de True Light Baptist Church in Chicago en kan men soul eigenlijk het makkelijkst definiëren als “wereldlijke gospel”.
De jonge Nat wordt door zijn moeder, die organiste is in de kerk, gestimuleerd om muziek te gaan studeren. Vanaf zijn twaalfde jaar bespeelt ook Nat het kerkorgel en zingt hij kerkliederen. Zijn echte interesse gaat echter al snel uit naar de jazzmuziek. De oudste broer van Nat, Eddie, heeft dan al een bekende jazzband: de ‘Rogues of Rhythm’. Nats jongste broer, Freddie, wordt later eveneens zanger.
In het jaar 1936 vertrekt Nat naar Los Angeles, en geeft van 1936 tot 1945 zijn naam aan The King Cole Trio (in eerste formatie met Oscar Moore en Wesley Prince). In 1943 neemt hij het nummer ‘Straighten Up and Fly Right’ op, dat z’n eerste nationale hitsong wordt. Het nummer is gebaseerd op één van z’n vaders preken en op een bekend zwart volksverhaal.
Vanaf 1945 besluit Nat zijn bijzondere stem ook buiten de jazz te laten horen. Hij ontwikkelt zich meer en meer als (jazz)balladzanger en verdient zo een vermelding omdat hij de eerste zwarte zanger was, die werd geaccepteerd door een blank publiek, een noodzakelijke voorwaarde voor soul om uit de ghetto’s te breken. Het probleem met Cole was echter dat hij (als zanger) eigenlijk blanke muziek bracht, iets wat b.v. ook Chuck Berry toegeeft over zijn eigen muziek.
Toch had ook de brave Cole weinig geluk met de blanken. Vooraleer hij werd aanvaard, is hij immers eveneens het slachtoffer geweest van een trashing en op het einde van zijn leven werd hij door zijn zwarte vrouw Maria Ellington (ooit nog zangeres bij the Duke) gedwongen zijn affaire met de jonge Zweedse Gunilla Hutton af te blazen. Wanneer hij in 1948 als eerste zwarte Amerikaan een huis koopt in de blanke buurt Hancock Park in Los Angeles vertellen de eigenaren hem dat ze geen “ongewensten” in de buurt willen. Cole antwoordt: “Ik ook niet. En als ik een ongewenst iemand zie komen, ben ik de eerste die klaagt.” Maar grappen zijn aan racisten uiteraard niet besteed: ze vermoorden zijn hond en in zijn grasveld branden ze het woord “negro”. Het proces dat Nat King Cole tegen hen voert, is historisch belangrijk. En ook het feit dat hij het wint natuurlijk.
In de jaren veertig is Cole de eerste Afro-Amerikaan met een eigen radioprogramma en in de jaren 1956-1957 heeft hij als eerste zwarte Amerikaan een eigen wekelijkse televisieshow bij NBC. Toch wordt de show opgedoekt omdat met name de sponsors afhaakten.
Volgens Geert Stadeus is hij ook de “uitvinder” van de concept-elpee: “In het begin van de jaren zestig, in 1961 om precies te zijn, vertelt/zingt onder de titel Wild is love Nat King Cole hoe je in verschillende stappen een vrouw moet versieren… Het klonk allemaal nogal macho en naar de huidige normen redelijk seksistisch, zo van ‘hoe doe ik een vrouw binnen in zes lessen’. Wel grappig eigenlijk.”
Cole rookte drie pakjes sigaretten per dag. Volgens Cole droegen de sigaretten ertoe bij dat zijn stem voldoende laag bleef. Om die reden rookte hij voor iedere plaatopname meestal drie sigaretten achter elkaar. In het najaar van 1964 wordt bij hem longkanker geconstateerd en korte tijd later sterft hij.
dagelijks iets degelijks 