Morgen zal het al twintig jaar geleden zijn dat de laatste aflevering van de dagelijkse Peanuts-strip is verschenen. Toen tekenaar Charles M.Schulz eind jaren negentig in het ziekenhuis werd opgenomen vanwege darmkanker, was hij immers wel gedwongen met pensioen te gaan. De wekelijkse (zondagse) afleveringen zullen nog tot 13 februari 2000 verschijnen, een dag na de dood van Schulz.
Peanuts was een van de populairste en invloedrijkste strips. Op haar hoogtepunt verscheen de strip in 2600 kranten ter wereld en had ruim geschat 355 miljoen mensen dagelijkse lezers. In Vlaanderen was het vooral via Humo dat de strip een grote verspreiding kende. Toenmalig hoofdredacteur Guy Mortier getuigt hierover: « Ik ben één van de gelukkigen die ‘Peanuts’, naast zoveel ander moois, via Humo hebben leren kennen. Ik vermoed dat het eind jaren vijftig, begin jaren zestig was, want Charles Schulz is ze beginnen te tekenen in 1950, tot exact vijftig jaar later, 12 februari 2000, toen hij stierf en het van de ene op de andere dag gedaan was, wat je in zo’n geval vaak hebt. Maar goed, toen al bracht Humo week na week de beste strips ter wereld, meestal Amerikaanse, met als kroonjuweel ‘Peanuts’. Die kwamen elke week binnen op grote glanzende vellen, Willy Courteaux pikte er de beste uit en vertaalde ze, en de lettering – zeer belangrijk, Charles Schulz deed die ook altijd zelf – gebeurde door één van de tekenaars van Robbedoes, die in hetzelfde gebouw als Humo huisden.
» ‘Peanuts’ is echt een fenomeen. Niet alleen omdat het niveau zoveel decennia lang zo olympisch hoog bleef, maar ook omdat Schulz de strip vijftig jaar lang helemaal alleen bedacht, schreef en tekende, dus élke dag een strip en in het weekend een dubbele, ook toen hij al 84 keer miljardair was, telkens een heel verhaal in vier eenvoudige vakjes. Ogenschijnlijk heel simpel getekend, in weinig lijnen, maar die wel alles zegden, en altijd geestig, slim, wijs en warm, met een groot hart en heel veel mensenkennis.»
» Nagenoeg alle personages zijn geweldig, Lucy, Linus, Schroeder, en natuurlijk Charlie Brown zelf, maar laten we zeggen dat Snoopy, El Flegmatico, er toch nog bovenuit steekt. Aanvankelijk als woordenloze, zij het zeer aanwezige jonge hond, daarna met een rijk eigen gedachtenleven dat in de tekstballonnen aanschouwelijk wordt gemaakt, en waarin hij onder meer als onvervaard piloot uit de Eerste Wereldoorlog ten strijde trekt tegen de Duitse ‘ace’ Von Richthofen, alias The Red Baron. Prachtige verhalen. » (Humo, 30/8/2011)
De strip wordt nog steeds veel herdrukt in kranten en afleveringen ervan worden gebundeld in stripalbums. In Amerika verschijnt sinds 2004 het verzameld werk dat uit 25 delen zal gaan bestaan en dat alle ooit verschenen strips zal bevatten.
Peanuts vond zijn oorsprong in een eerdere strip van Schulz, Li’l Folks. Deze strip verscheen van 1947 tot 1950 in de St. Paul Pioneer Press. Hierin gebruikte Schulz voor het eerst de naam Charlie Brown, en introduceerde hij reeds een hond die sterk leek op de latere Snoopy. Schulz stopte met deze strip nadat een poging de strip te verkopen aan de Newspaper Enterprise Association mislukte.
Schulz benaderde hierop het United Features Syndicate (UFS) met een paar voorbeelden van zijn beste werk uit Li’l Folks. Hier kreeg hij wel groen licht. Omdat hij met Li’l Folks was gestopt, begon hij een nieuwe strip. Daarin wilde hij een vaste groep personages hebben in plaats van een willekeurig aantal. Omdat de naam Li’l Folks te veel leek op Al Capps Li’l Abner en een andere strip genaamd Little Folks, zocht Schulz naar een andere naam. Achter zijn rug om bedacht UFS de naam Peanuts, maar Schulz heeft hier altijd een hekel aan gehad. Door de merchandising heeft men nu immers de indruk dat Peanuts een heel “schattige” strip is, maar in feite was Schulz een zeer zwartgallig tekenaar. Hij had er dan ook de pest in dat men buiten zijn weten om de strip “Peanuts” had gedoopt, wat het effect minimaliseerde.
The favorite film of “Peanuts” cartoonist Charles M. Schulz is Orson Welles’ Citizen Kane. He incorporated many references to it in his strips over the years. In 1974 Schultz ruined the movie for anyone who hadn’t seen it yet. In a Sunday Comics edition of Peanuts, Linus is watching TV and Lucy asks what he’s watching. Linus says “Citizen Kane” and Lucy replies: “Rosebud was his sled.”
Schulz heeft in zijn testament laten vastleggen dat niemand de strip mocht voortzetten na zijn dood.
dagelijks iets degelijks 