De Vrede van Gent werd op 24 december 1814 gesloten tussen de Verenigde Staten van Amerika en het Verenigd Koninkrijk, na de oorlog van 1812. Het verdrag werd ondertekend in de Gentse Veldstraat. Daar werd een gedenkplaat aangebracht (foto).
Op het schilderij van Amédée Forestier (1854–1930) ziet men de Britse Admiraal James Gambier en de Amerikaanse ambassadeur in Rusland John Quincy Adams die elkaar een hand geven; rechts staat de Britse onderminister van Oorlog en Kolonies Henry Goulburn met een rode map in zijn hand.
Als gevolg van het verdrag werden alle gevangenen vrijgelaten en alle veroverde gebieden en boten teruggegeven. Ongeveer 40.000 km² (10.000.000 acres) kwamen terug bij de Verenigde Staten. Het betrof gronden bij het Bovenmeer (Lake Superior) en het Michiganmeer, in Maine en aan de kust van de Stille Oceaan. Door de Verenigde Staten bezette gebieden in Opper-Canada (huidige provincie Ontario) kwamen opnieuw onder Britse controle. Het verdrag bevatte geen belangrijke veranderingen tegenover de vooroorlogse situatie, maar er werden wel een aantal beloften gemaakt. Tijdens de oorlog had Groot-Brittannië zwarte slaven aangemoedigd om te ontsnappen naar Brits grondgebied. Het beloofde nu deze slaven terug te sturen. In de praktijk, in plaats daarvan, betaalde Groot-Brittannië $350.000 voor de slaven. Het Britse voorstel om een Indiaanse bufferzone te creëren in Ohio en Michigan mislukte omdat de Indiaanse coalitie uit elkaar viel.
De gevechten gingen nog enkele weken na het ondertekenen van het verdrag door, omdat het nieuws van de vrede niet onmiddellijk Noord-Amerika bereikte. Het bericht van het verdrag bereikte de Verenigde Staten na de Amerikaanse overwinning in de Slag bij New Orleans (de fameuze “Battle of New Orleans”, o.m. bezongen door Lonnie Donegan). De oorlog was pas officieel voorbij nadat de Senaat van de VS op 16 februari 1815 het verdrag ratificeerde. Het verdrag veranderde echter niets aan de hoofdoorzaak van de oorlog: het ronselen (waarbij geregeld sprake was van kidnapping) van Amerikaanse zeelui voor de Royal Navy. Toen echter de Napoleontische oorlogen eindigden, begon ook deze praktijk uit de mode te raken. (Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 