Coenraed de Waele stelde zijn nieuwe dichtbundel voor met illustraties van de “ook al beruchte” Gentse tekenaar Richard Curé (op de foto van Johan Martens de man met de pet)
Lucky Luke mag dan sneller schieten dan zijn schaduw, hij schrijft sneller een gedicht bijeen dan u een Minutesoup maakt. Zijn gebit ontfutselde hij aan het lijk van Jacques Brel, in politieke discours bakt hij ze altijd bruiner, onnavolgbaar achter de draaitafel, feilloos in kostuum of trainingspak, kenner van Dame Blanche en Bob Dylan, toeverlaat van alle getrouwde vrouwen. Kortom, hij is terug in de Hotsy Totsy, dodelijker dan een boemerang, de post‑beat charmeur de lettres: Coenraed de Waele. Stuwende kracht achter de ‘Factory’, begeleidt Coen op deze avond opnieuw onverschrokken woordkunstenaars naar de microfoon, de één met een kladje, een andere met een heuse bundel, maar altijd met hart en ziel op de tong. Centrale gasten vallen tersluiks in en Coen slaat, met de regelmaat van een tic nerveux, genadeloos toe, hetzij met een uit de losse pols geschud sonnet, hetzij met een parabel over de gemeenteraad. (De begeleidende perstekst)
dagelijks iets degelijks 