Het is vandaag al twintig jaar geleden dat de Australische pistier Sid Patterson is overleden…

While a teenager, Patterson won every Victorian and Australian title between 1,000 metres and ten miles (16.1 km). He represented Australia in cycling at the 1948 Summer Olympics in London.
In 1949 he won every Australian track championship in the sprint, time trial, 1 mile, and 5 mile (8.05 km) events. Later that year he won the world amateur sprint championship in Copenhagen, and in 1950, the world amateur pursuit championship in Liege. Kampioen worden in de sprint én in de achtervolging is zo uitzonderlijk dat ik me afvraag of wel iemand hem dit ooit heeft voor- of nagedaan.
At the 1950 British Empire Games he won silver medals for the 1000m sprint and 1000m time trial. In 1951 Patterson became a professional and won the world professional pursuit championship in 1952 in Paris, and in 1953 in Zurich. Sid Patterson was sponsored by Malvern Star, founded by Sir Bruce Small, al reed hij in Engeland ook voor Carlton, Sun Cycles en Geoffrey Butler en in Italië voor G.B.C.
Nadat hij in 1954 reeds de zesdaagse van Aarhus had gewonnen aan de zijde van Alfred Strom, Patterson teamed with Russell Mockridge and Reginald Arnold to win the Paris six-day race in 1955. Sid Patterson was inderdaad vooral een getalenteerd zesdagenrenner. In totaal won hij zestien zesdaagsen en hij staat hiermee vierde op de “eeuwige” Australische erelijst na Danny Clark, de mij onbekende Reggie MacNamara (19 overwinningen), Clarks trouwe partner Don Allan (17). Reginald Arnold, vaak een partner van Patterson, behaalde eveneens 16 overwinningen en dan volgen de Australiër met de Franse naam Alfred Gouillet (15) en Graeme Gilmore met 12.
In 1964 won hij de Zesdaagse van Perth samen met John Young en vóór Faggin-Terruzzi en Ron Baensch samen met Jens Sörensen, de vader van Rolf. Dat jaar strandde hij ook op een derde plaats in het nationale kampioenschap op de weg, na Barry Waddell en Bill Lawrie. In 1959 was hij daarin overigens al tweede geëindigd na Fred Roche.
Patterson nam afscheid van het wielrennen in 1968. In 1967 werd hij nog derde in de Zesdaagse van Madrid aan de zijde van Ron Baensch en achter het Nederlandse duo Jan Janssen-Gerard Koel en “onze” Tuur De Cabooter aan de zijde van José Manuel Lopez Rodriguez.
At 72 Patterson died of liver cancer. The Sid Patterson Grand Prix is held in Melbourne annually in his honour. The first was won by Tommy Nankervis, who was introduced to the sport after meeting Patterson at a bike shop.