In mijn studententijd (in de eerste kandidatuur dan nog wel!) heb ik om god weet welke reden eens de geschriften gelezen van een Chinese denker die toen Lau-Tse werd genoemd, maar nu moet dat volgens Wikipedia Laozi zijn.
Volgens de Chinese historicus Sima Qian (omstreeks 100 v.Chr.) was de ware naam van Lau-Tse of Laozi ‘Li Er’. Lao Zi’s familienaam was dan Li en zijn gegeven naam was Er. Deze bewering is historisch niet te bewijzen, maar de naam Li is zo met de gedaante Lao Zi verweven, dat de latere Tang-dynastie, die ook Li als familienaam had, Lao Zi als hun voorvader beschouwde. De naam Lao Zi is een samenstelling van ‘lao’, oud en ‘zi’, meester en betekent dus in feite Oude Meester. (Wikipedia)
Sima Qian vermeldt dat Lao Zi, afkomstig uit de staat Chu, enige tijd als filosoof rondtrok, maar niemand tegenkwam die naar zijn waarheden wilde luisteren. Uiteindelijk gaf hij het op de mensen goede raad te geven en besloot hij de beschaafde wereld, in dit geval China, te verlaten. Aan de westgrens kwam Lao Zi in 604 voor Christus een poortwachter, Guan Yin Zi, tegen, die hem wist over te halen zijn ideeën in elk geval op te (laten) schrijven, omdat het zonde zou zijn als die helemaal verloren zouden gaan. Lao Zi zou hierop de Tao Te Ching, het Boek van Weg en Deugd, een verzameling aforismen (9 x 9 korte hoofdstukjes) hebben laten opstellen, wat aanleiding gaf tot het ontstaan van een nieuwe godsdienst, het Tauisme (Tau = de gang van het Al, de natuurlijke wereldorde, het betreft hier dus een “onzijdig” godsidee, ook al bevat het wel een drievuldigheidsidee). Kenmerken waren pacifisme, een afkeer van ambtenaren en belastingen en een niet geloven in een strikt onderscheid tussen goed en kwaad, als het op bestraffen aankomt. Lau-Tse was een vijftigtal jaar ouder dan Confucius maar volgens de legende hebben ze mekaar wel eens ontmoet.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 