Dat is even slikken! Grace Slick, de zangeres van sixties-groep Jefferson Airplane, wordt vandaag tachtig jaar. Dat betekent dus ook dat zij destijds ook al wat ouder was dan de doorsnee-leden van een popgroep uit die tijd. Dat wist ik toen hoegenaamd niet, integendeel ik vond haar verschrikkelijk opwindend. Dat interesseerde me eigenlijk méér dan haar zangtalent, moet ik toegeven. Hier is ze alvast in al haar glorie te bewonderen. “En het werd zomer…”
Grace Wing, zoals ze bij haar geboorte heette, zag het levenslicht in Evanston (Illinois). In 1964 begon zij met haar echtgenoot Jerry Slick de band The Great Society, en in 1966 werd ze zangeres bij Jefferson Airplane. Eind jaren zestig had Jefferson Airplane twee grote hits met White Rabbit, geschreven door Slick, en Somebody to Love, geschreven door haar zwager Darby Slick. De bekendheid van deze nummers werd later niet meer geëvenaard. Samen met Paul Kantner, de vader van haar dochter China, maakte Slick in 1971 het album Sunfighter. Een jaar later zong ze op een album van violist Papa John Creach (The janitor drives a cadillac). Nadat Jefferson Airplane in 1973 uit elkaar ging maakte Slick nog een album samen met Paul Kantner en David Freiberg, Baron von Tollbooth and the chrome nun (1973), en het jaar daarop maakte ze haar eerste solo-album Manhole. In 1974 ging ze verder met Jefferson Starship. Met deze band had ze haar eerste hits in Vlaanderen (Jefferson Airplane ging hier totaal niet van de grond). Zie hier een overzicht van hun platen in de Ultratop.
Een bekende Nederlandse vertolkster van het werk van Jefferson Airplane was Mariska Veres. Haar stem leek sterk op die van Slick en haar groep Shocking Blue had vooral in de beginjaren veel overeenkomsten met Jefferson Airplane. Tijdens liveconcerten zong Veres regelmatig Somebody to love en White Rabbit. In 1980 scoorde Grace Slick een hit in Nederland (nr.12) met Seasons uit het album Dreams. Het jaar daarop maakte ze het hardrock album Welcome to the wrecking ball. Het synthpop album Software uit 1984 was haar laatste solo-album.
In een interview vele jaren later verklaarde Slick van plan te zijn geweest stiekem een dosis LSD in de thee van president Nixon te doen toen ze ooit uitgenodigd was voor een receptie op het Witte Huis. [Wikipedia]
dagelijks iets degelijks 