Het is vandaag al twintig jaar geleden dat de legendarische blinde busker Louis T.Hardin, beter bekend als Moondog, is gestorven.
Louis was op zijn zestiende blind geworden toen een staafje dynamiet in zijn aangezicht ontplofte. Zijn bijnaam dankt hij aan de indianenstammen waar hij met zijn vader-predikant geregeld vertoefde en wat ook in zijn muziek is te horen. Als volwassene was hij “the viking of sixth avenue” (zoals zijn postume verzamel-cd genoemd is) en werd hij geregeld door de New Yorkse politie ingerekend als landloper. Mensen als Igor Stravinsky of Leonard Bernstein zowel als Charlie Parker en Artur Rodzinski, dirigent van de New York Philharmonic, kregen hem dan vrij door te benadrukken welke interessante componist hij wel was.
Moondog bracht enige platen uit, waaronder samen met actrice Julie Andrews een vertelling voor kinderen. Eind jaren ’60 bracht hij een LP uit op Columbia Records, met de track Stamping Ground, waarop hij een van zijn aforismen ten beste geeft:
Machines were mice and men were lions once upon a time.
But now that it’s the opposite it’s twice upon a time.
Het werd meteen het motto voor de gelijknamige roman (“Twice upon a time“), die Johan de Belie en ikzelf samen hebben geschreven, want als dikke vijftiger had Moondog toch een plaatsje veroverd op de beroemde hard-rock dubbelelpee “Fill your head with rock” met deze compositie die nog het dichtst bij Tsjaikovski aanleunde… (*)
Een single met een nieuwe opname ervan verscheen in 1970 als promotie voor het Holland Pop Festival in Rotterdam met het programma van het festival op de hoes van de single; de titel werd ook gebruikt voor een film over het festival. Toen het nummer weer te horen was in de soundtrack van de film The Big Lebowski in 1998, veroorzaakte dat een opleving in de belangstelling voor zijn werk.
Moondog was ook de uitvinder van nieuwe muziekinstrumenten als de ‘Oo’ (een soort kleine harp) en de ‘Trimba’, een percussie-instrument. In 1974 vestigde hij zich in Duitsland, waar hij ook zou sterven. In 1989 trad hij in New York op met Philip Glass, want hij werd beschouwd als een voorloper van het minimalisme.
Ronny De Schepper (met dank aan Wikipedia)
(*) Ik meen me wel te herinneren dat de titel op de elpee “Stomping Ground” luidde en niet “Stamping”…
dagelijks iets degelijks 