Het is vandaag al dertig jaar geleden dat Willy De Bruyn, met als oorspronkelijke naam Elvire De Bruyn, is overleden.
De Vlaamse (Erembodegem) Elvire De Bruyn was een geval van “intersekse”, wat men toen (ten onrechte) een “hermafrodiet” noemde en verkreeg in 1937 van een rechtbank gedaan dat haar geslacht van vrouwelijk in mannelijk werd veranderd, zonder dat er een medische ingreep aan te pas kwam (al doen er wel geruchten daarover de ronde). Als Willy De Bruyn heeft hij daarna zelfs nog aan wedstrijden voor mannen deelgenomen, echter zonder veel succes. Als “vrouw” is hij wel op 5 september 1934 Europees kampioene op de baan geworden. Dat was in Blankenberge. Elf dagen later zou hij in het Josephatpark van Schaarbeek officieus wereldkampioen worden (het eerste officiële WK voor vrouwen zou pas 24 jaar later plaats hebben, zie verder). Aan de start stonden deelneemsters uit Engeland, Frankrijk, Italië, Spanje en natuurlijk de Benelux. In tegenstelling met haar eerdere, lokale, wedstrijden eindigde ze niet met veel voorsprong, maar versloeg ze haar tegenstandsters in de sprint. Naar eigen zeggen deed ze dat omdat ze zich toen al realiseerde dat ze eigenlijk een man was en dus instinctief aanvoelde dat deze overwinningen niet “eerlijk” waren. Dat was ook de reden om uiteindelijk te stoppen met deel te nemen aan vrouwenwedstrijden en naar de rechtbank te stappen om echt als man te worden erkend.
Hij zou later (rond 1940) zelfs in het huwelijk treden, met een andere gewezen wielrenster (Clementine Juchters). Dat gebeurde nog in Aalst, maar nadien gingen ze in de buurt van het Brusselse Noordstation – zoals alle renners in die tijd – een café uitbaten, café Denderleeuw. Het verschil was dat het geen “gewoon” café was, noem het maar een bordeel. Toen ze “binnen” waren, gingen ze naar Antwerpen wonen, waar ze beiden ook binnen hetzelfde jaar gestorven zijn, zoals het een (h)echt paar past. Kinderen waren er evenwel niet.
Ronny De Schepper
