“De teller van mijn bestaansjaren neigt naar 65 en dus ben ik niet meer met klimvakantie naar de Franse Alpen geweest,” schrijft Luc De Ryck, de burgervader van Temse. “In ruil ben ik dan maar langer in de Provence ‘ondergedoken’. Dat zalige verblijf werd bovendien gesausd met de Wereldbeker Voetbal.”
In 1998 trok ik voor het eerst met klimvakantie, met Dolf Peeters aan het stuur (mobilhome), zoon Steven als kompaan, de Ventoux (zijde Malaucène) als uitdaging. Al het jaar daarna was ons gezelschap met vier eenheden uitgebreid. Vele Temsenaars zijn ons in het spoor gevolgd. Omdat de Ventoux de enige col van betekenis is in die regio, verlegden we ons actieterrein naar de Franse Alpen, met als vaste residentie Valmeinier, op een zijflank van de Télégraphe, aanloop tot de Galibier. Van daaruit liggen tal van zware jongens voor het grijpen. Die klimvakanties zijn absolute hoogtepunten in de annalen van mijn vrije tijd. De trips zijn zowat de enige activiteit waar ik nauw bij betrokken was, maar waar ik mij van de organisatie niets moest aantrekken. Ik ben mijn jarenlange kompanen dan ook blijvend dankbaar voor de verwende behandeling en de onvergetelijke belevenissen.
Maar deze bladzijde is nu omgekeerd en daarom verbleven wij gedurende twee weken in de Provence. “Toen God de zon, het land, de bergen en de zee had geschapen en ze wilde samenvoegen om de Aarde te scheppen, merkte hij dat er van alles een beetje over was. Hij voegde alle stukjes samen tot een paradijs: de Provence.” (citaat uit ‘De Provence anders’ van Dominique Bauer).
Traditioneel verblijven wij in Apt (nabij Avignon). Het stadje (12.000 inwoners) heeft alles wat je nodig hebt en vormt een ideale uitvalbasis. Elk jaar hernemen we geliefkoosde activiteiten zoals slenteren op Provençaalse marktjes, eten en drinken in het wijnberoemde Châteauneuf-du-Pape en passeren op de Ventoux (met uitstap in Sault en Malaucène). We vullen ze aan met nieuwe veroveringen. Ons bezoek aan Marseille werd gezalfd met een boottocht op de Middellandse Zee, midden het adembenemende natuurschoon van les calanques. In Gordes drongen we binnen in Le Village des Bories. Bories zijn bijenkorfvormige hutten van gestapelde stenen uit de 16de-19de eeuw, schuil- of tijdelijke woonplaats voor boeren, schapen- en varkensstallen en opslagplaats voor de oogst. Een ander curiosum in Gordes is de abdij van Sénanque (12de eeuw), midden een weelde van lavendelpracht. De regio is het hart van de lavendelstreek. De velden bieden in volle zomer hun mooiste paars en verleiden tot aankoop. En dat doen we dan ook. Aan de voet van de Ventoux (zijde Sault) heeft een sympathieke oudere dame een eigen domein met winkel. We zijn er vaste klant.
Een wonderbaarlijk natuurverschijnsel biedt het beroemde Fontaine-de-Vaucluse, dat zijn naam ontleent aan de geheimzinnige bron, die met veel geweld vanuit een peilloos diepe poel opborrelt. Daar huist nog een uitzonderlijke attractie uit lang vervlogen tijden: er wordt handgeschept papier vervaardigd in een laatste met waterkracht aangedreven papiermolen. Het meer van La Sainte-Croix is dan weer kunstmatig (maar buitengewoon) natuurschoon. Een ware openbaring is Moustiers Sainte-Marie, een betoverend dorpje boven een smalle rivier tegen de rotsen, dat beroemd is om zijn faience. Het oudste deel bestaat uit nauwe, bochtige straatjes geflankeerd door middeleeuwse huizen, poortjes en arcades.
Ik heb alle Wereldbekermatches op TV gezien en heb lectuur verslonden, het meest geboeid door Beminde gelovigen van Godfried Bomans, zijn herinneringen aan de verdwenen religieuze gebruiken en houvast van zijn Roomse jeugd.
Die veertien dagen Provence zijn voorbijgevlogen, maar met een blijvende erfenis in hart en geest! En op vele foto’s!
Luc De Ryck
Op de bijgevoegde foto ziet u Luc De Ryck met echtgenote en dochter Nele aan de (lavendelrijke) abdij van Sénanque.
Jaren geleden ging ikzelf ook een paar keer op vakantie naar de Provence. Mijn “avonturen” kan je hier lezen. Wij verbleven toen in het huis van politiecommissaris Schilders van Temse (de baas van mijn vader dus) en die heeft zelf ook een en ander geschreven over de Provence. Ik heb ook nog een bundel reisverhalen in de Provence besproken, maar de best bekende auteurs uit de Provence zijn ongetwijfeld Marcel Pagnol en inwijkeling Peter Mayle. En hoe Petrarca als eerste de Mont Ventoux overwon, lees je hier. Als je bij al deze lectuur van wat Franse plaatjes wil genieten, dan kan je hier terecht. (RDS)
dagelijks iets degelijks 