Vandaag is het 25 jaar geleden dat pianist Patrick Crommelynck op 48-jarige leeftijd zelfmoord pleegde, samen met zijn vrouw Taeko Kuwata, waarmee hij ook een vast pianoduo vormde sedert hij ze had ontmoet bij hun beider leermeester Weber in Wenen.
In “Le Soir” werden de tragische feiten als volgt weergegeven: “Au cours du week-end, la police locale a découvert, à Auderghem, les corps de Patrick et Taeko Crommelynck, deux pianistes classiques bruxellois de renom. L’homme et la femme (d’origine japonaise) s’étaient donné la mort par pendaison.
A leur arrivée, les policiers ont découvert un désordre considérable dans la demeure du couple, des traces de lutte, des traces de coups sur les deux corps. Plus que tout, les policiers judiciaires étaient intrigués par le fait que le corps de Patrick Crommelynck, mort par pendaison, gisait au sol, dépendu.
Le couple était cependant connu dans les milieux artistiques pour la vie orageuse et mouvementée qu’il menait. Les enquêteurs pensent qu’après une violente dispute, Patrick Crommelynck a décidé de mettre fin à ses jours. Quelque temps plus tard, Taeko l’aurait découvert et dépendu. Comprenant que son mari était mort, elle aurait alors décidé, elle aussi, de mettre fin à ses jours.”
Als duo werden ze vooral beroemd omdat ze op zoek gingen naar originele composities voor quatre mains. Die vonden ze b.v. bij Brahms (z’n symfonieën), Tsjaikovski (de pathétique) en Debussy (La Mer). Patrick heeft een dochter Elisabeth (het is mij niet duidelijk of Taeko Kuwata haar moeder is) die als pianiste in zijn voetsporen is getreden. Ze volgde eerst les bij Jo Alfidi en daarna bij Rian De Waal. Toen deze eveneens onverwacht stierf (hoeveel leed kan een mens eigenlijk dragen?), nam Daniel Blumenthal zijn plaats in.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 