Gelukkig was er na het rampzalige seizoen 93-94 van Arca op 6/4/1994 het enig mooie “Keten der vernederingen” naar de roman “Het congres” van Botho Strauss. Maar na deze heropleving viel Arca weer in de diepste diepten met het slotstuk, “En nu… revue”, dat heel terecht geen namen meekreeg van auteur, regisseur en scenograaf, die wàren er immers niet!
Dit stuk (?) was een egotripperij van (vooral) Katelijne Damen als Lady (foto), een Aantwaarpse revue-artieste met geen botten talent maar met wel een grote bek. Zij wordt terzijde gestaan door twee travesties, namelijk Roxy alias Erwin alias Jan Steen en Delilah alias Sam alias Frans Vanderaa, maar ik heb ze nooit als travesties gezien, want tegen die tijd waren wij reeds gevlucht (overigens als 7de en 8ste en er waren er ongetwijfeld nog nà ons). Ik heb dus enkel de “repetities” voor de show (inclusief tombola) gezien en niet de show zelf. Die repetities verliepen in de vroegere drukkerij van Vooruit (nu dus Backstage), waardoor er een enorme galm was, wellicht bedoeld om de zang beter te doen uitkomen, maar de dialogen waren zo goed als onverstaanbaar. Maar gelukkig moesten we ons daar geen zorgen over maken, er viel immers toch niets te rapen. Frans Vanderaa mocht weer z’n schlemieltypetje bovenhalen, waardoor Jan Steen met z’n onmogelijk figuur zowaar de gunsten van de onuitstaanbare Lady mocht smaken. Walter Hellebuyck van Matobes liep ook nog rond om half achter de schermen zichzelf te spelen. I felt really sorry for him.
dagelijks iets degelijks 