130 jaar geleden: the Oklahoma land rush

Vandaag is het precies 130 jaar geleden dat in de Verenigde Staten Oklahoma City werd gesticht, al zal de naam pas een jaar later in gebruik komen, op dat moment heette het nog “niet toegewezen grond”.

Die stichting is vooral bekend omdat er de zogenaamde Oklahoma land rush aan voorafging. Dat wil zeggen dat de Indianenstammen van de Creeks en de Seminoles met de Amerikaanse regering “overeen gekomen waren” (lees: onder druk gezet) om kolonisten toe te laten op de gronden die hen “niet toegewezen” waren (vandaar de benaming).
De start werd gegeven als ware het een echte race, waaraan op dat moment tien duizend mensen deelnamen (in het totaal zouden het er uiteindelijk dertig duizend worden). De Amerikaanse schilder John Stuart Curry legde deze start vast op het doek en ik heb aan zijn schilderij de voorkeur gegeven boven de echte foto’s van die er ook van bestaan, omdat hij ook een wielrenner op een “bi” afbeeldt.
Die renner zit (naast een drieledige tandem) ook in de openingsbeelden van “Cimarron” van Anthony Mann uit 1960, naar het boek van Edna Ferber. A crowd of 1,000 extras, 700 horses and 500 wagons and buggies were used for the land rush scene. Het ging er zowaar heftiger aan toe dan in de wagenrace in “Ben Hur”. Het zou me dan ook verbazen dat er geen (echte) slachtoffers zouden zijn gevallen…
“With changes from both the novel and the 1931 film, Cimarron 1960 was a big budgeted production. With a huge cast and a running time to match, it was expected to be an epic winner for MGM. It wasn’t. For although it has undoubted qualities to please the keen Western fan, it has just too much flab on its belly to let it run free. On the plus side is Surtess location photography and Anthony Mann’s ability to stir the blood by way of his action know how. The highlight of the film, and certainly a Western fan’s must see sequence, is that of the actual “land-rush” that forms the narrative starting point of the film. A stunning collection of crashes, bangs, death and heartbreak are put together by Mann and the heroes that form the stunt team. Sadly the bar is raised so high so early in the film, it’s all down hill from there for expectation and actuality. With the last third of the film laborious in the extreme as an ill equipped Maria Schell attempts to carry the dialogue driven heavy load.” (Spikeopath op de Internet Movie Database)