De Wilfordkaai is al eeuwenlang het epicentrum van het horecagebeuren in Temse. Eén van de vaste waarden, Wilfordkaai 18, begint op vrijdag 19 april (18 u.) een nieuw leven als De Steiger (voorheen: Bistro). De locatie heeft een eeuwenoude traditie: al in de 17de eeuw was er een herberg gevestigd.
De Steiger is een brasserie (géén café), met een uitgebreide spijskaart. Zij is alle dagen open, op uitzondering van dinsdag en woensdag. Contact: Brent Janssens, zaakvoerder, tel. 03 711 23 55, e-mail: Desteigertemse@gmail.com.
Temses toerisme kende zijn doorbraak in de tweede helft van de 19de eeuw dankzij de komst van de Wilfordboten (1857) en de Scheldebrug (1870), die bovendien de intrede van de locomotief mogelijk maakte. De horeca speelde daarin een vooraanstaande rol.
Eén van de belangrijkste horeca-etablissementen doorheen de eeuwen bevond zich op de plaats van taverne De Steiger. De herberg wordt voor het eerst in de archieven aangetroffen in 1694 onder de naam Schippershuys. Begin jaren 1880 werd hij gesloopt en vervangen door het huidige gebouw, met als toepasselijke naam ‘t Oud Schippers Huis. De eerste zaakvoerders (1883-1928) waren Pieter De Lee en Coleta De Wachter, de overgrootouders (langs vaderszijde) van burgemeester Luc De Ryck. Na verschillende nieuwe uitbaters evolueerde de zaak in 1960 tot restaurant met als achtereenvolgende namen Sint-Hubertus, Bretagne enVenetia. Toen Frank Vermeulen in 1983 de zaak in handen nam, kreeg ze onder de naam Bistro opnieuw het statuut van café-restaurant.
Toen het ondernemende echtpaar Peter Janssens (bestuurder Scheldewerf Rupelmonde) en Patsy Goiris (zaakvoerster De Knuffelbeer) begin 2019 vernam dat de uitbating van Bistro zou stilvallen, wensten zij de zaak zelf in handen te nemen, of liever: in handen te geven van zoonlief: Brent. De opening is voorafgegaan door grondige verbouwings- en aanpassingswerken.
Onder de naam De Steiger beleeft de eeuwenoude horecalocatie een verrijzenis. Als brasserie die zich focust op hoge kwaliteit en zich richt tot het breedste publiek, zal de vernieuwde zaak zonder twijfel nieuwe kleurrijke bladzijden toevoegen aan de rijke horecageschiedenis van Temse.
P.S. Ik heb ook een persoonlijke reden om deze perstekst van de Toeristische Dienst van Temse over te nemen. Toen mijn ouders in hun laatste stadium waren aangekomen en wij hen dus geregeld gingen bezoeken, gingen we afwisselend in de Temsica en in Bistro middagmalen. Beide etablissementen zijn daarna blijkbaar gesloten. De Temsica kan naar het schijnt niet meer worden gered, dus doet het mij veel plezier dat alvast Bistro een nieuwe bestemming heeft gevonden! Veel succes gewenst!