John Sebastian wordt tachtig…

John Sebastian viert vandaag zijn tachtigste verjaardag. Hij behoort ongetwijfeld tot het clubje popzangers van wie men verwonderd is dat hij zo oud is kunnen worden. Al dient gezegd dat Sebastian ondertussen al jaren is afgekickt. Het moet zelfs al zo’n dertig jaar geleden zijn toen ik hem op een obscuur televisiestation dat om de een of andere reden op de kabel zat een (overigens leerrijk) overzicht van de geschiedenis van de popmuziek zag presenteren. Bij leven en welzijn heb ik slechts één kort stukje aan Sebastian gewijd en dat was dan toen hij op 31 juli 1981 naar het Brusselse Muntplein kwam afgezakt. Of ik hem er ook gaan bekijken (en beluisteren) ben, kan ik me niet meer herinneren…

Hoed af voor die keihard werkende Jari-boys die in een onmenselijk stuk Brussel toch gezellige oases ontwerpen. En duidelijk aanstekelijke voorbeelden stellen. Op vrijdag 31 juli steekt op het middaguur Johan Verminnen van wal met “Brussel 1001”, een programma met volks- en werkmansliedjes van Jan De Baets, waarin we Johan ook als cabaretier (of zoiets) aan het werk kunnen zien. Folkbeard Fantast is er ook weer, samen met Theater Frus en de clown Leonard. Tiedrie voert om 16 u « Charkawa » op en om 19.30 u worden alle nostalgieregisters nog eens opengetrokken. wanneer John Sebastian het podium opstapt. Deze man was in Woodstock (1969) reeds een legende… die overigens (completely stoned als hij was) zijn tekst vergat en door het publiek weer op weg moest worden gezet. John Sebastian dat is de John Lennon van The Lovin’ Spoonful, zoals destijds in de hoesteksten stond, en The Lovin’Spoonful dat is de groep die voor pareltjes zorgde als « Summer in the City », « Daydream », « Did you ever had to make up your mind » enz. Sebastian solo zal deze natuurlijk niet allemaal kunnen of willen waarmaken, maar het onovertroffen « Darling be home soon » of het hopelijk niet toepasselijke « Rain on the roof » zouden er toch moeten afkunnen…

P.S. Zoals gewoonlijk roept het internet meer vragen op dan dat het antwoorden geeft. Zo is de John Sebastian van “John Sebastian teaches blues harmonica” toch wel de John Sebastian waarover we het hier hebben, zeker? Maar wat doen we dan met een “klassieke” John Sebastian die voor Deutsche Grammophon zowaar een CD met “klassieke” composities voor mondharmonica heeft opgenomen?