Vandaag is het 25 jaar geleden dat een vriendin waarmee ik vooral ging sporten (zwemmen, fietsen en lopen en merkwaardig genoeg deden we toch niét aan triatlon) in het huwelijk is getreden. Op het huwelijksfeest ontmoette ik toen Frank De Mey, die op dat moment in een groepje bleek te spelen, Dem Face. Uiteraard koppelde ik het nuttige aan het aangename en heb ik hun eerste mini-CD besproken voor Het Laatste Nieuws, waar ik toen voor werkte.
De naam alleen al! Hij komt van een samenvoeging van Frank De Mey met de andere arrangeur, toetsenist Geert Faes, die b.v. prominent aanwezig is op de titelsong van het CD’tje. “Feel so real” heette dat nummer en Faes onderscheidt zich erop met een piano- en orgelsolo. Op de “guitar mix”-versie, wordt dan weer meer het aandeel van De Mey uitgespeeld. “Feel so real” is een uptempo nummer met hitpotentie, al geef ikzelf de voorkeur aan het trage “Good times”, een song die tot bijna vijf minuten wordt uitgesponnen met de onvermijdelijke gitaarsolo voor dergelijke producties. Dem Face is te afgeborsteld om “hardrock” te brengen, maar dit komt het dichtst in de buurt. “Hey Chief” is dan weer meer middle of the road-pop. Zelf vind ik dit een beetje saai, maar meisjes die graag dansen zullen dit wel een swingend nummertje noemen. “Central park” is muzikaal het meest gevarieerd, zelfs een beetje “jazzy” na een trage intro. Hier is er ook een bas-solo te horen van John Ryckaert, een studiomuzikant, die niet op de hoesfoto staat omdat voor optredens een beroep wordt gedaan op een andere ingezetene uit Eeklo. Drummer Bart Lefere is trouwens ook een echte Eeklonaar, want zelfs in Liverpool wist men al dat men meer “street credibility” heeft als alle vier (*) de groepsleden uit dezelfde stad komen. Daarom is het wel spijtig dat op de CD nergens een adres is te vinden waar de groep kan worden gecontacteerd.
In februari 2010 werd echter op AVS een nieuwe CD voorgesteld van een duo dat, geloof ik, A Deux heette. Tiens, zal je zeggen, daar heb ik nog niks over gehoord. Dat lijkt me ook niet zo ongewoon. A Deux bestaat, zoals de naam al laat vermoeden, uit twee leden, een zangeres (sorry, meisje, dat ik je naam niet heb onthouden) en een toetsenist. En dààrover gaat het nu juist. Want die man, Geert Faes (foto YouTube), wérkt bij AVS. Hij doet daar al jaren de muziekinterviews. Hij heeft ook nog een eigen rubriek gehad, waarin hij met de geïnterviewde dan samenspeelde. Ik heb dat rubriekje ontelbare keren gezien en nooit is mijn nikkel gevallen, maar bij die CD-voorstelling, dacht ik ineens: maar die Geert Faes, die kén ik! En inderdaad, na een beetje opzoekingen kwam ik dus terecht bij de groep Dem Face. En nu we weten waar Geert Faes werkt, kan dat CD’tje dus toch nog geregeld worden, moest dit na twintig jaar nog nodig zijn…
Referentie
Ronny De Schepper, Dem Face heeft visitekaartje, Het Laatste Nieuws, 12 april 1994
(*) Goei groepen zijn altijd met vier. Denk maar aan The Beatles (om maar iets te noemen), maar ook The Cartwrights of de Blommenkinders. Zelfs de drie musketiers waren eigenlijk met vier!
dagelijks iets degelijks 