Vandaag is het al 25 jaar geleden dat de Eeklose beroepsrenner Noël Foré (foto’s de Wielersite) is overleden.
Noël Foré viel voor het eerst op in 1954, toen hij vijfde werd op het amateur-wereldkampioenschap te Solingen, dat gewonnen werd door Emiel Van Cauter. Het jaar daarop stapte hij over naar de onafhankelijken om dan op het einde van 1956 beroepsrenner te worden. Hij behaalde dat jaar vier overwinningen, het jaar nadien waren er dat al zes, net als in 1958, maar toen waren er al enkele kleppers bij zoals de Ronde van België en Gent-Wevelgem. Zijn mooiste overwinning was wellicht die in Parijs-Roubaix van 1959. Dat jaar werd hij ook derde op het wereldkampioenschap in Zandvoort achter André Darrigade en Michele Gismondi. In 1960 en 1961 had hij veel met pech te kampen en slaagde hij er niet in een grote wedstrijd te winnen. In 1962 won hij echter opnieuw de Ronde van België (en drie ritten in Parijs-Nice!), in 1963 gevolgd door Kuurne-Brussel-Kuurne en zowaar zelfs de Ronde van Vlaanderen! Begin 1964 won hij nog de Zesdaagse van Antwerpen aan de zijde van het koninginnekoppel Peter Post-Fritz Pfenniger, maar van dan af begon het bergaf te gaan. In 1967 kende hij nog eens een opflakkering met een zege in Rund um Köln, maar vooral tweede plaats in de Ronde van Vlaanderen en een derde in Bordeaux-Parijs. Het was zijn laatste opflakkering: in 1968 won hij weliswaar nog vijf lokale wedstrijden, maar Foré had altijd hoger gemikt dan dat en daarom hield hij het voor bekeken. Na zijn rennerscarrière wijdde hij zich vooral aan de opleiding van jonge renners en zo komt het dat er een jaarlijkse wedstrijd in het Gentse Kuipke naar hem werd genoemd (de Memorial Noël Foré). Sinds er in het Kuipke nog uitsluitend de jaarlijkse zesdaagse wordt georganiseerd, is deze benaming overgegaan op de jongerenzesdaagse.
dagelijks iets degelijks 