Op maandag 12 december 1988 brachten we een bezoek aan een lokaal televisiestation van Leningrad, dat nogal vooraan stond in de glasnost. Dit uitte zich o.m. omdat er aan de muur een schilderij hing van Gorbatsjov-mét-wijnvlek. Op de “officiële” portretten is de wijnvlek immers weggeretoucheerd.
Ontmoeting met Vladimir Woljarchuk van de nieuwsdienst, Valery Gromiev van de jeugdprogramma’s en Vladilen Kuzin van het instituut voor de documentaire film.
‘s Avonds wordt er fameus wat gedronken in het hotel. Zodanig zelfs dat een achtbare freelancende collega om onduidelijke redenen (die misschien wel Rita Jaenen heten) plotseling in zijn Damart-ondergoed zit.
Zoals de meesten heb ik ook een “sloef” sigaretten mee, maar buiten het feit dat daaruit één pakje wordt gestolen door de kuisvrouw, heb ik dat ruilmiddel niet echt nodig. Alhoewel ik niet rook, loop ik wel met zo’n pakje zichtbaar in mijn vestzakje, zodat het er op een bepaald moment door één van de “working girls” wordt uitgehaald. Ze wil er wel wat voor terugdoen, maar een kusje volstaat, vind ik. Ben ik nu galant of onnozel?
dagelijks iets degelijks 