De Amerikaanse dirigent James Levine viert vandaag zijn 75ste verjaardag. Dat zal dan wel in mineur zijn (sorry voor het voor de hand liggende grapje), want Levine is bij mijn weten de enige klassieke muzikant die tot nu toe in opspraak is gekomen n.a.v. de fameuze #metoo-beweging. Ik moet eerlijk zeggen, als ik hem zo zie zoals op bovenstaande foto van Ralph & Jenny, dan kan ik me dat moeilijk voorstellen, maar op Wikipedia bleek het eerder om pedofilie te gaan en daarmee is Levine in de klassieke muziek helaas géén alleenstaand geval…
James Lawrence Levine (Cincinnati, Ohio, 23 juni 1943) is een Amerikaans dirigent. Hij werd vooral bekend als directeur muziek van de Metropolitan Opera in New York, een functie die hij bekleedde van 1976 tot 2016. Vanaf 1972 was hij er chef-dirigent. Hij bekleedde tevens de functie van directeur muziek van 2004 tot 2011 bij het Boston Symphony Orchestra.
Levine groeide op in een muzikaal gezin: zijn grootvader van moederskant was cantor in een synagoge, zijn vader was violist, die een dansorkest leidde, en zijn moeder was actrice. Hij begon al vroeg piano te spelen. Op zijn tiende jaar maakte hij zijn debuut met het Cincinnati Symphony Orchestra met Felix Mendelssohns Pianoconcert nr.2.
Nadat hij zijn studie aan de Walnut Hills High School had voltooid ging hij in 1961 naar de Juilliard School of Music in New York waar hij dirigeerles kreeg van Jean Morel. Van 1964 tot 1965 was Levine leerling van George Szell bij het Cleveland Orchestra, waar hij vervolgens als assistent-dirigent werkte tot 1970. In dat jaar maakte hij zijn debuut als gastdirigent bij het Philadelphia Orchestra, en ook bij de Welsh National Opera en de San Francisco Opera. Levine was langdurig verbonden aan het Chicago Symphony Orchestra. In 1990 arrangeerde hij op verzoek van Roy E. Disney de muziek van de film Fantasia 2000 (uitgebracht door Walt Disney Pictures) en nam hij samen met het Chicago Symphony Orchestra de soundtrack op.
Het debuut van Levine bij de Metropolitan Opera vond plaats in juni 1971 tijdens een festivaluitvoering van Tosca. Het succes dat hij daarmee kreeg leidde tot verdere optredens en uiteindelijk tot zijn benoeming als chef-dirigent in 1973. In 1976 werd hij tevens music director. In 1983 was hij samen met de Met verantwoordelijk voor de muzikale aspecten van de verfilming van La traviata door Franco Zeffirelli. Voor het 25-jarig jubileum van zijn indiensttreding bij de Met dirigeerde Levine de wereldpremière van John Harbisons The Great Gatsby, een stuk dat ter gelegenheid van het jubileum is gecomponeerd.
Toen Peter Gelb als general manager van de Met werd benoemd, benadrukte hij dat zelfs na 35 jaar, wat een uitzonderlijk lange periode genoemd mag worden in de wereld van de belangrijke operahuizen en concertzalen, James Levine zo lang zou mogen blijven als hijzelf zou willen. Het zou evenwel op iets anders uitdraaien: op 3 december 2017 schorste de Metropolitan Opera hem als dirigent en annuleerde het alle voorstellingen met Levine na meerdere beschuldigingen van seksueel misbruik aan zijn adres, onder meer als dirigent van het St.Paul Kamerorkest. Volgens de aantijgingen zou hij met mannelijke muzikanten, tegen hun wil, seksuele handelingen hebben verricht. Een dag eerder had de MET al bekendgemaakt een onderzoek te starten naar een officiële aanklacht van seksueel misbruik van een minderjarige door Levine, dat in de jaren tachtig zou hebben plaatsgevonden. Naar eigen zeggen was de MET al sinds oktober 2016 op de hoogte van deze laatste beschuldiging, maar wachtte het met maatregelen nemen totdat de politie zijn onderzoeksrapport zou hebben afgerond. Van de politie werd echter niets meer vernomen, zo gaf het operahuis aan. Toen de aantijging in december 2017 in de openbaarheid kwam, nam de MET alsnog actie. De volgende dag meldden zich nog eens enkele mannen die beweerden als tiener door Levine seksueel te zijn lastiggevallen. Deze verwijten gingen terug tot 1968. De MET besloot daarop dezelfde dag nog tot schorsing over te gaan. In maart 2018 werd hij door de MET ontslagen wegens intimidatie en seksueel misbruik. Levine eiste vervolgens van de MET 5,8 miljoen US-dollar schadevergoeding en ‘herstel van de goede naam, reputatie en carrière’. Tegelijkertijd betichtte hij zijn voormalige werkgever van contractbreuk en laster. Wordt vervolgd…
dagelijks iets degelijks 