Aangezien mijn moeder zo’n tennisfan is, dring ik er bij Tony op aan om, vooraleer te vertrekken op woensdag 18 juni, toch eens naar de terreinen van Wimbledon af te zakken. Dit is de enige tegenvaller. Er is haast niks te zien en zelfs het nemen van een onnozele foto bij het hek bezorgt me problemen. Dat is namelijk verboden. Dan maar een foto via Wikipedia van Ozziebackpacker.
De eerste Wimbledon (amateur)tenniskampioenschappen, gehouden in 1877, waren een geheel Engelse aangelegenheid. Het evenement heette toen de Lawn Tennis Championships en werd georganiseerd door de All England Lawn Tennis and Croquet Club. Er deden alleen heren mee. In 1884 werden toernooien voor dames en voor herendubbelspel toegevoegd.
Al jaren is Wimbledon het omvangrijkste tennistoernooi op gras ter wereld met het hoogste prestige en prijzengeld: in 2014 een recordbedrag van £ 25 miljoen. Bovendien geeft het Britse karakter het Wimbledon-toernooi een apart tintje, zoals de strenge regel dat alle spelers in het wit gekleed moeten zijn. Verder heeft Wimbledon een eigen systeem voor de plaatsing van spelers. Het Wimbledon plaatsingssysteem bij de mannen is gedeeltelijk gebaseerd op de ATP ranglijsten, waarbij de de prestaties op gras van het afgelopen jaar dubbel tellen.
In 2012 organiseerde Londen de Olympische Zomerspelen. Voor het onderdeel tennis werden de banen van Wimbledon gebruikt. Tijdens dit toernooi speelden spelers in de landkleuren en ging het verplichte wit niet op.
Bij het afscheid willen Julie & Tony ons nog het boek van Harry Potter meegeven, waarin ik was beginnen te lezen, maar ik besluit het liever in het station te kopen. Tenslotte zijn zij zo’n grote fans dat ze het boek toch maar zouden missen. Ikzelf vind het zeker niet slecht, maar een echte fan word ik toch niet. Dat in tegenstelling tot Gaby die het boek na mij heeft gelezen en sindsdien ook alle andere!
dagelijks iets degelijks 