De Britse auteur Howard Barker is plotseling erg « populair ». Niet minder dan drie stukken van hem werden tegelijk opgevoerd in België. Hijzelf noemt het « theatre of catastrophy ». Dat betekent dat het zich vaak afspeelt tijdens oorlogen of revoluties (Barker is historicus), omdat « momenten van chaos nieuwe krachten vrijmaken ». Zo speelt « Judith » (Arca) uiteraard tegen de bijbelse achtergrond van de belegering van Jeruzalem door de Assyriërs. Tevens wordt de toeschouwer moedwillig op het verkeerde been geplaatst wat de sympathie voor een bepaald personage aangaat. Zo worden we verondersteld te gruwen van de ommekeer die in Judith plaatsheeft, nadat ze Holofernes heeft onthoofd. Door de scheiding van het hoofd (de rede) van het lichaam krijgen immers de gevoelens de vrije loop en wordt ze alsnog opgewonden door het lichaam van de eertijds wrede tiran. Regisseur Victor Low haalt er dan Dutroux en het fin de siècle bij, maar dat werkt niet. Integendeel, door een verleidelijke vertolking door Aafke Bruining, gelooft men juist sterk in de passie van deze vrouw. (HLN, 9/6/1998)
dagelijks iets degelijks 