55 jaar geleden werd de single “Lady Madonna”/”The inner light” van The Beatles uitgebracht. Alhoewel ik me destijds zelf een exemplaar heb aangeschaft, heb ik toch moeten gokken hoe het hoesje er in Vlaanderen uitzag, aangezien mijn eigen exemplaar in zo’n vreselijk “neutraal” hoesje zat, dat voor eender welk plaatje kon dienen. Ik heb dan maar voor de “psychedelische” versie gekozen, alhoewel dit veel meer toepasselijk is op de B-kant (“The inner light” van George Harrison) dan op “Lady Madonna” zelf.
Laat ik dus eerst een anekdote over “The inner light” vertellen. Een klasgenoot, Roland Hiel uit Kruibeke, ging tijdens het weekend uit in het nabijgelegen Antwerpen. Daarbij deden ze een paar “ruige” café’s aan (stijl “De Muze”). In één daarvan stond een jukebox met daarop “Lady Madonna” en dus ook het B-kantje, dat eigenlijk door niemand ooit werd gespeeld. Roland vond dat aan dat onrecht een einde moest komen en stopte vijf frank in de jukebox. Toen het nummer echter begon, kwam er een kleerkast van een kerel naar hem toe en die trok demonstratief de stekker van de jukebox uit het stopcontact. “Dat wordt hier niet gespeeld!” stelde de man kordaat en Roland moest er zich maar bij neerleggen…
Lady Madonna zelf werd in twee dagen, 3 en 6 februari 1968, opgenomen in de Abbey Road Studios in Londen. Haast was geboden, want op 15 februari zouden de vier Beatles naar India vliegen om transcendente meditatie bij de Maharishi Mahesh Yogi te gaan “studeren”. Omdat ze enkele maanden weg zouden blijven, werd er besloten een single uit te brengen in maart. In de periode van 3 tot 11 februari namen de Beatles dus vier nieuwe nummers op. Lady Madonna en The Inner Light kwamen op de nieuwe single terecht, maar ook Across The Universe en Hey Bulldog werden tijdens deze sessies opgenomen.
Op de eerste dag werd in drie takes de backing track opgenomen, waarbij McCartney piano en basgitaar speelde, Ringo Starr drums en John Lennon en George Harrison gitaar. Daarnaast nam McCartney die avond de lead vocals op en zongen Harrison en Lennon backing vocals.
De intro van “Lady Madonna” is gebaseerd op die van “Bad Penny Blues” van Humphrey Lyttelton, zoals gespeeld door Johnny Parker en door producer Joe Meek (tot ergernis van Lyttelton) naar de voorgrond geschoven. Op “Lady Madonna” is het volgens andere bronnen dan Wikipedia overigens George Martin die de riedel speelt en niet Paul McCartney. Zoals algemeen geweten speelde vader Jim McCartney eveneens in een trad jazz-orkest, maar ik heb nergens kunnen terugvinden dat dit bij Lyttelton zou geweest zijn. (Wat ik wél heb gevonden, is dat hij een eigen orkest zou hebben gehad, maar dat kan dan volgens mij enkel een amateur-bandje geweest zijn.)
Op 6 februari werd verdergegaan met de opnamen voor Lady Madonna. McCartney nam nog een zang- en pianopartij op en Lennon en Harrison zongen de See how they run-harmonieën in. The Beatles waren echter nog niet helemaal tevreden met het resultaat en besloten dat er nog een saxofoonpartij opgenomen moest worden. In allerijl werden vier saxofoonspelers (Harry Klein, Ronnie Scott, Bill Jackman en Bill Povery) naar Abbey Road gesommeerd. Omdat er geen saxofoonarrangement geschreven was, speelde McCartney het nummer op piano voor en de muzikanten probeerden enkele riffs uit tot McCartney tevreden was. [Wikipedia]
dagelijks iets degelijks 