Willy Minnebo (1944-2012)

Ik kan natuurlijk ook niet voorbijgaan aan de dood van Willy Minnebo morgen al tien jaar geleden.

Willy heeft geschiedenis geschreven als eerste groene burgemeester in Vlaanderen, maar veel meer nog – vind ikzelf dan – omdat hij vóór zijn overgang naar Agalev jarenlang in de gemeenteraad van Zwijndrecht heeft gezeten als vertegenwoordiger van de KPB, de communistische partij van België. Gedurende de periode dat ik op De Rode Vaan werkte, was Willy onze enige vertegenwoordiger in welke gemeenteraad van Vlaanderen dan ook en het spreekt dus vanzelf dat ik, als verantwoordelijke voor de gewestelijke berichtgeving, veel contact met hem heb gehad. En niet enkel in verband met zijn politieke activiteiten, maar ook in andere, prettiger omstandigheden, zoals als lid van onze voetbalploeg (zie foto). Ik heb ook nog de verdediging van Willy’s vader opgenomen in een artikel dat gericht was tegen Dirk Van den Bogaert, toen journalist bij De Morgen, nu bij VTM. Dat artikel druk ik hieronder af.

Ik moet wel toegeven dat het lang geleden was dat ik nog iets van Willy had gehoord. Jaren geleden, toen ik in de krant een doodsbericht las van zijn echtgenote, heb ik hem mijn condoléances gestuurd, maar daarop heeft hij nooit gereageerd. Hij was op dat moment al burgemeester én “overgelopen” dus en ik heb toen geoordeeld dat hij – net als zovelen – liever niet aan zijn KP-tijd werd herinnerd. Dat vond ik heel jammer en ik moet toegeven, dat ik hem dat ook wel een beetje kwalijk heb genomen. Maar ik hoop nog altijd dat ik mij heb vergist en dat hij gewoon vergeten is mij te antwoorden.

« De Morgen » heeft weer toegeslagen. Stop, opnieuw. Dirk Van den Bogaert heeft weer toegeslagen. Alhoewel. Als men ziet hoe hoofdredacteur Paul Goossens (alle rancuneuze antwoorden op lezersbrieven ten spijt) de hand boven het hoofd houdt van gewezen (?) maoïstische KP-vretertjes, dan kan je misschien toch wel stellen : « De Morgen » heeft weer toegeslagen…
LIEGEN EN BLIJVEN LIEGEN, ER BLIJFT TOCH ALTIJD WAT HANGEN
Wat is er precies gebeurd ? Het draait nog altijd rond die speciale aflevering van « De Nieuwe Orde » over het Eldrie-verbond. In « De Morgen » van woensdag 2 maart gaat D.V.d.B. in op het recht op antwoord van minister Tindemans, die ontkent lid te zijn geweest van het Eldrie-Verbond. In de uitzending werd dit verklaard door Eldrieleider Frans De Moor (en « gestaafd » met een foto, waarvan later zou blijken dat-ie verkeerd gedateerd was). Van den Bogaert is dit nogmaals bij De Moor gaan checken, maar deze verklaarde dat hij eigenlijk over geen bewijs beschikte, dat hij is voortgegaan op een uitlating van een ander leider, Bob Van Steenlandt. « Die woonde toen nog in Burcht », schrijft Van den Bogaert. « Van Steenlandt zelf was gisteravond niet te bereiken ». En dan komt het : « Wie wel uitsluitsel kon geven — maar ondertussen overleden — is de voormalige verantwoordelijke van de Leopoldistische groep in Burcht, Albert Minnebo ».
Toen we dat lazen, konden we onze ogen niet geloven. Was het mogelijk dat een vooraanstaand KP-mandataris en lid van het Onafhankelijkheidsfront een naamgenoot had — in dezelfde gemeente dan nog wel ! — als de plaatselijke Eldrie-leider ? Dat is haast onmogelijk.
Om zekerheid te verkrijgen belden we onmiddellijk Willy Minnebo op, zoon van de populaire communistische militant en zelf communistisch gemeenteraadslid sedert 1971. Uiteraard bleek er geen verwarring mogelijk te zijn, de bedoelde Albert Minnebo was wel degelijk zijn vader. Verontwaardigd over deze zoveelste laffe belastering van de KP belde Willy op zijn beurt naar Van den Bogaert : hoe kwam hij erbij ?
Van den Bogaert beweert dat hij is voortgegaan op verklaringen van De Moor, dat deze er inderdaad heeft aan toegevoegd dat het hier een KP-militant betrof (een bestendige zelfs), maar dat hij dit heeft weggelaten, « anders zou men weer gaan denken dat hij de KP zou willen belasteren, ondanks de heldhaftige houding van de KP tijdens de oorlogsjaren… » Zou het niet eerder zijn omdat de laster anders te flagrant was ? Het effect is toch sowieso ’t zelfde : voor de mensen in de streek en andere insiders was het zonder meer duidelijk wie werd bedoeld. Het regende dan ook telefoontjes op het verzekeringskantoor van Willy Minnebo van verontwaardigde lezers en naar verluidt zouden zelfs de redactie van « De Morgen » en Dirk Van den Bogaert zelf niet gespaard zijn gebleven.
EEN ONBERISPELIJK MILITANT
Wat Minnebo jr. vooral dwars zat was dat Van den Bogaert deze op z’n minst « merkwaardige » informatie, verstrekt door wat men zou kunnen noemen een « dubieus » personage nergens heeft getoetst. Misschien omdat het bericht anders nooit de kans zou hebben gehad te verschijnen ?
In het nauw gedreven beloofde Van den Bogaert een rechtzetting. We zijn op het ogenblik dat ik dit schrijf reeds 11 maart en een rechtzetting is er nog niet gekomen. Zal ze er ooit wel komen ? Het is immers niet de eerste keer dat D.V.d.B het niet zo nauw neemt met de journalistieke deontologie…
Daarom hebben wij er maar niet langer op gewacht en wensen met deze niet enkel de kwakkel in « De Morgen » de wereld uit te helpen, maar tevens postume hulde te brengen aan een onberispelijk militant wiens naam ten onrechte door het slijk werd gesleurd.
Albert Minnebo werd geboren in Kruibeke in februari 1915 en nadat hij militant was geweest bij de Rode Valken, is hij eerst telegrambesteller geworden en dan postbode. In 1941 werd hij lid van de KP en tijdens de oorlogsjaren zette hij zich in voor het Onafhankelijkheidsfront. Hiervoor mocht hij trouwens een medaille in ontvangst nemen van het O.F., tevens van de weerstand, naast nog tal van andere. In 1946 werd hij verkozen als eerste KP-raadslid in Burcht. In 1949 werd hij bovendien verkozen als provincieraadslid. Zoals we o.m. uit het boek van Bert Van Hoorick (« In tegenstroom ») kunnen vernemen, koos Albert Minnebo bij de inkrimping van het kader der bestendigen voor een zelfstandig beroep, met name een verzekeringskantoor, dat overigens nu nog door z’n zoon wordt waargenomen. Dit nam echter niet weg dat Albert Minnebo zich steeds is blijven inzetten voor de KPB, zo is hij tot op het ogenblik van zijn dood (1967) gemeenteraadslid gebleven van Burcht.
Zoals men kan vaststellen heeft deze trouwe kameraad nooit afgeweken van de communistische beginselen en de prietpraat van extreem-rechtse individuen als De Moor kan hieraan geen afbreuk doen, ook niet als « een progressief dagblad voor Vlaanderen » meent deze leugens voor waarheid te moeten verkopen.

Referentie
Ronny De Schepper, De Morgen durft weer: “KP-bestendige was leider van de Leopoldisten”, De Rode Vaan nr.12 van 1983