Morgen zal het al twintig jaar geleden zijn dat tekenaar Chuck Jones is overleden. (Photo taken in 1976 at Chuck Jones’ office by Alan Light via Wikipedia)
Hij kwam oorspronkelijk uit de Disney-studio’s, maar de humor die hij met zijn “roadrunner”-serie etaleerde, paste uiteraard beter in het kraam van Tex Avery (Warner Brothers), waar hij dan ook naar overstapte. Hij maakte meer dan 300 tekenfilms, en won 3 Oscars voor zijn werk als regisseur voor de Looney Tunes- en Merrie Melodies-tekenfilms, waar hij tientallen tekenfilms rond Bugs Bunny, Daffy Duck en Porky Pig maakte. Zijn werk wordt geprezen vanwege de subtiele gezichtsexpressies, gevoel voor timing en slapstick en zijn zin voor experiment.
Hij werd in 1964 ontslagen bij het toenmalige “Warner Bros Cartoons” vanwege een schending van het exclusiviteitscontract dat hij met dat bedrijf had. Jones had in 1962 namelijk geholpen bij de productie van de animatiefilm Gay Purr-ee van het bedrijf United Productions of America. Toen in 1967 Warner Brothers haar animatieafdeling opdoekte kocht Jones de bedrijfshal en richtte zijn eigen bedrijfje “Sib Tower 12 Productions” op. Met deze firma heeft hij in opdracht van MGM tientallen Tom en Jerry-tekenfilmpjes geregisseerd. Aan Chuck Jones wordt ook geregeld gerefereerd in “The Simpsons”, zeker in de postmodernistische aflevering over het maken van een tekenfilm. (Homer: “Is this live television?” Antwoord: “Animation movies are seldom live, Homer, it’s too great a strain on the drawer’s wrist.”)
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 