Aad van den Hoek wordt zeventig…

De Nederlandse wielrenner Aad van den Hoek viert vandaag zijn zeventigste verjaardag. Hij is dus welgeteld vijf dagen ouder dan ik en dat komt goed uit, want…

Toen de problemen tussen de redactie van De Rode Vaan en de partijleiding de kop begonnen op te steken, herinner ik me nog dat ik tegen mijn collega Lode De Pooter zei: “In tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten, vergelijk ik me niet met mijn vriend José De Cauwer, die uitsluitend in functie van Hennie Kuiper rijdt, maar met Aad van den Hoek…”  Aad van den Hoek heeft inderdaad zijn hele professionele carrière lang (negen jaar; alleen het fameuze “jaar teveel”, in 1983, heeft hij voor Beckers Snacks gereden) voor TI-Raleigh gereden. Dus niet voor Hennie Kuiper of voor Jan Raas of Gerrie Knetemann, maar voor de ploeg. En voor wie niet helemaal thuis is in de wereld van bijbelse beeldspraak: ik bedoelde dus dat ik me niet per se voor de wagen van Jef Turf wilde spannen, maar dat ik voor De Rode Vaan als zodanig koos. Maar, zoals het zo vaak gaat, alras bleek dat de Stalingradlaan (waar het partijhoofdkwartier was gevestigd) niet enkel Jef viseerde, maar de hele redactie. En dus kon ik ook maar beter gaan, nadat ik Filip Delmotte had ingewijd in the tricks of the trade. Ik was wel de enige van de oude redactie die nadien nog als losse medewerker bijdragen zou blijven leveren, maar toen Agalev mee in de boot stapte en De Rode Vaan werd omgevormd tot Markant, was ook dat afgelopen.

Maar met Aad van den Hoek is het dus wél goed afgelopen. En dat nadat hij toch wel echt met het verkeerde been was gestart. Tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München, werd bij de dopingcontrole na de ploegentijdrit op de weg immers het gebruik van Coramine vastgesteld bij van den Hoek. De Nederlandse ploeg (verder bestaande uit Hennie Kuiper, Fedor den Hertog en Cees Priem) werd alzo gediskwalificeerd en moest de bronzen medaille teruggeven. En wat nóg erger was: de Belgische ploeg (bestaande uit Ludo Delcroix, Gustaaf Hermans, Gustaaf Van Cauter en Louis Verreydt) werd op die manier de bronzen medaille onthouden, aangezien zij vierde waren geworden en dus niet opgeroepen voor de dopingcontrole. De overwinning ging overigens naar de Sovjetunie met Boris Shukhov, Valery Yardy, Gennady Komnatov en Valery Lihachyov, vóór Polen met Lucjan Lis, Edward Barcik, Stanislaw Szozda en Ryszard Szurkowski. Van den Hoek won dat jaar overigens ook de achtste etappe in de Ronde van Oostenrijk (bovenstaande foto).

Ronny De Schepper