Brett Polegato (foto YouTube), een Canadese bariton van 27 jaar, begon met een aria uit “Don Pasquale” in The Cardiff Singer of the World 1995. Daarna volgde het lied “Der Spielmann” van Schumann. “This was the biggest 18 minute audition in my life, therefore I’ve put everything I wanted to sing in the first round,” gaf hij als verklaring. Daarbij hoorde blijkbaar ook een aria uit “Billy Budd”, die hij overigens met veel gevoel zong en waarmee hij zich tot winnaar van de avond kroonde en als enige man de finale bereikte. Daar begon hij met een belcanto-aria van Bellini uit “I Puritani”, die mij niet kon bekoren. En dat was dan voor “Lied eines fahrendes Gezelles” ook het geval. Hij heeft de typische lege Pavarotti-blik. Leg zijn interpretatie b.v. eens naast Thierry Felix en dan weet je het wel. Een ballade van Debussy op tekst van François Villon maakte het ook al niet beter en evenmin het fragment uit “Elijah” van Mendelssohn. Hij besloot met het largo al factotum uit Rossini’s barbier. Hier kon er ook al eens een lach af en zo leek hij nog meer op wielrenner Rik Van Slijcke. Maar dat is het enige positieve wat ik erover kan zeggen. Roger Norrington apprecieerde vooral dat hij de tekst kon begrijpen.
