Vandaag is het 55 jaar geleden dat “Love is blue”, een instrumentale versie van “L’amour est bleu” waarmee Vicky Leandros aan het Eurovisiesongfestival had deelgenomen, op de nummer één-plaats van de Billboard Top 100 geraakte. De instrumentale versie was van de hand van Paul Mauriat en zou vijf weken aan de top blijven staan.
Het is de enige “Franse” plaat (van makelij dan) die daarin is geslaagd en het was vijf jaar geleden dat nog eens een instrumentaal nummer de eerste plaats bereikte. Vijf jaar geleden? Welk nummer kan dat dan geweest zijn? “Telstar” van The Tornadoes? In alle geval, its five-week run at the top was second longest of any instrumental of the Hot 100 era next to 1960’s “Theme From A Summer Place”. Instrumentale nummers hebben het nu eenmaal niet makkelijk. Zelfs “Bluesette” van onze Toots Thielemans mag dan ontegensprekelijk een “evergreen” geworden zijn, in de Billboard top 100 is het nooit voorgekomen, zodat Toots ook ontbreekt in de “top tien van Belgische producties in de Billboard top 100″.
Door het grote succes van de versie van Paul Mauriat heb ik altijd gedacht dat hij ook de componist van het nummer was, maar dat blijkt niet zo te zijn. Nee, het is André Popp, die tot dan toe vooral werkte met Juliette Gréco en Marie Laforêt. Volgens Wikipedia “he worked almost exclusively with female singers during this period, preferably the Lolita types, such as Chantal Goya, but also with Françoise Hardy.”
In the 1967 Eurovision Song Contest, “L’amour est bleu” received 17 points, placing it 4th in a field of 17, behind “Il doit faire beau là-bas” (France), “If I Could Choose” (Ireland) and the winning song, “Puppet on a String” (United Kingdom). Some forty years after its original release, “L’amour est bleu”, along with Domenico Modugno’s “Nel blu dipinto di blu” (better known as “Volare”) and Mocedades’ “Eres tú”, still counts as one of very few non-winning Eurovision entries ever to become a worldwide hit. Vicky Leandros went on to win the Contest five years later with the song “Après toi”, again representing Luxembourg.
Tegelijk werd op 10 februari 1968 ook de versie van Jeff Beck uitgebracht van “Love is blue”. Jeff Beck hààt deze versie – en terecht. Gelukkig staat er op de keerzijde de blues “I’ve been drinking again”, met vocals van Rod Stewart. It reached number 23 on the UK Singles Chart. Beck reageerde zich later af met an unrelated but similarly titled song called “Love Is Green” in 1976 for the “Wired” album.
Rond die tijd bracht Paul Mauriat ook een disco-versie uit onder de titel “Love is still blue”.
The original version however is briefly heard in The Simpsons episodes “There’s No Disgrace Like Home” and at the end of “The Blue and The Gray” (aired 13 February 2011), when the song appears while Marge and Homer share a kiss.
Hoe populair het nummer wel is, mag blijken uit a version with the original French lyrics recorded by the Pochonbo Electronic Ensemble from North Korea as part of a medley of foreign songs.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 