Ondanks de spannende en aantrekkelijke UEFA-bekerfinale op het tweede net mochten we de speciale aflevering van Première-magazine, gewijd aan de toestand van de Vlaamse film in 1983 (18-5), uiteraard niet missen. Want er gaat al genoeg mis met het beleid van cultuurminister Poma (foto). Vandaar dat we benieuwd uitkeken wat hij ter zijner verdediging had aan te voeren.
Dat het immers een requisitoor zou worden, kon men bij voorbaat voorzien, ook al hadden we niet gedacht dat de anders zo « gezellige » Roland Lommé met dermate scherpe vragen zou durven uitpakken. Maar van een verdediging kon men niet echt spreken. Poma verschool zich achter een sterk autoritaire houding (de manier waarop hij de vroegere adviescommissie nogmaals afblafte was hiervoor typerend) en zijn mercantilisme moest men er dan maar voor lief bijnemen.
Dat deden alvast cineasten Patrick Lebon, Robbe De Hert en Raoul Servais niet die (terecht) zeer krasse taal spraken, die volledig in de lijn lag van wat ook wij reeds sinds jaar en dag voorhouden. Gematigder, maar toch ook gefundeerd, keerden ook de producers Jan Van Raemdonck en (vooral) Roland Verhavert zich tegen het nieuwe coproductiesysteem (1/3 binnenlands kapitaal, 1/3 buitenlands kapitaal, 1/3 staatssubsidie) en zelfs vrijbuiter Guy Lee Thijs ging niet helemaal akkoord, zij het dat wij hier werden geconfronteerd met de typische arrogante liberale houding van « de staat moet er zich niet mee bemoeien maar mag wel afdokken ».
Uiteraard lag een discussie over de artistieke waarde van de Vlaamse films in het verlengde van de commercialisering die Poma voorstaat, maar toch ging o.i. het gesprek daarover met criticus Georges Adé iets te ver. De waarde van onze Vlaamse scenaristen is vast en zeker een debat waard, maar dan liefst in een autonome uitzending en met meer dan één klok (al waren we dan nog van oordeel dat Adé’s klok juist gestemd was).
Alles bij elkaar toch een aanpak die aanmoediging verdient, want in tegenstelling tot b.v. een « Cinema Cinémas » (A2), dat dieper wil graven achter het witte scherm, gaat « Première-magazine » o.i. meestal iets te gemakkelijk de vertroste, vedetten-verheerlijkende toer op zoals het onverteerbare « Simonscoop » van die Nederlandse zuil.
Referentie
Ronny De Schepper in De Rode Vaan nr.22 van 1983
dagelijks iets degelijks 